‘Mahir Hocamız’ı rahmetle anıyoruz

Mahir Südemen, bu dünyadan göçeli, aramızdan ayrılalı 11 yıl oldu. 2011 eylülünde vefat eden ‘Mahir Hoca’nın, yazılarıyla ve sohbetleriyle yol göstericiliği hala aranıyor. Aksaray’ın aynı zamanda canlı tarihi olmuştu. Eğiticiydi, öğretmendi, gazeteciydi, yazardı, üreticiydi… ve yol göstericiydi...

TATİLLERİ SEVMEZDİ

Tatilleri pek sevmezdi, hep çalışırdı.

Öğretmenlik yaptığı yıllarda okuldan gazeteye uğrar, yazılarını yazar, bırakır, ardından bahçesine giderek mevsimine göre ağaç diker, diktiği ağaçları suyunu verir, kontrol eder, yaşamalarını sağlardı. Bütün bunlar o zamanın zor şartlarında yapılırdı.

Gazetemizin kurucusu, öğretmen/Eğitimci/gazeteci/yazar Mahir Südemen’i aramızdan ayrılışının 11. yılında rahmetle anıyoruz.

Mahir SÜDEMEN, yaşadığı yıllarda Aksaray’ın canlı bir tarihi gibiydi. Gördüklerini, bildiklerini, yaşadıklarını ve yaşananları kendisiyle beraber alıp götürmedi bu dünyadan. Kendinden sonra gelen nesillere tarihin ve zamanın bir armağanı gibi bırakıp gitti.

1 Ocak 1927’de doğmuştu kimliğine göre. 3 Eylül 2011’de aramızdan ayrıldı. Aksaray ise koca bir tarihini kaybetmişti.

Rahmetli hocamız Mahir SÜDEMEN’in anlatımına göre, Aksaray bataklığın ve buna bağlı olarak sıtma hastalığının sakinlerini sık sık kırıp geçirdiği bir şehirdir geçmişte. Aksaray halkının sıtma karşısındaki çaresizliklerini, yoksul hanelere giren sıtmanın kimsenin gözünün yaşına bakmadan ve hane halkını genç yaşlı demeden ölümün kucağına ittiğini çok dinlemiş ve okumuşuzdur yazılarında. Ölümünden sonra çıkarılan “Kalın Sağlıcakla…” adlı kitabında Aksaray ve insanlarıyla ilgili tarihi bilgiler yer alır. Bu kitapta Aksaray’ın, bir daha kimsenin hatırlayamayacağı şehir tarihi vardır.

Doğup büyüdüğü ve yaşadığı memlekete adeta aşıktır merhum Mahir SÜDEMEN. Memleketinin  ilerlemesi, gelişmesi için hep teşvik edici yazılar yazar.

Öğretmenliği yaşamı boyunca bitmez…

Hep öğretmek için çabalar, anlatır, yazar…

Hayatı boyunca üretmekten, eğitmekten vazgeçmez.

Rahmetli Mahir Hocamız, hayatı boyunca düşünen ve üreten; düşündüğünü ve ürettiğini paylaşan, binlerce öğrenci yetiştiren ve tüm öğrencilerinin ve  içinde yaşadığı toplumun sevgisine mazhar olabilen bir öğretmen, gazeteci ve yazardı.

1950’li yılların başında Siirt’te öğretmenlik yapmıştı.

Vefatından  bir kaç yıl öncesine kadar, daha çok nakliyecilik yapan Siirtli bazı öğrencileri Aksaray’dan geçerken, bir görüp hatırını sormak için kendisini arar, sora sora bulurlardı. 50 yıl sonra öğrencisi tarafından aranan kaç öğretmen çıkardı ki yaşadığımız toplumda.

Ülke  ve yaşadığı şehrin sorunları karşısında hiç sessiz kalamazdı.

Nerede bir haksızlık varsa dile getirmeden, karşı çıkmadan duramazdı.

Hazreti Peygamber’in, “Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır” buyruğuna uygun bir ömür geçirmişti.

Hiçbir zaman nemelazımcı olmadı.

Kendisine gelerek, “Hocam iş arıyorum” diyenleri hiç boş çevirmezdi. Tanıdıklarını, dostlarını arar ve mutlaka işe yerleştirirdi. Sadece iş değil, her alanda kendisine başvuranları dinler, sorunlarını çözmeye çalışır, küskünleri barıştırır, dertlerine derman olmanın çarelerini arardı. Hiçbir zaman “bana ne”cilik yapmazdı.

O, Aksaray’ın “Mahir Hoca”sıydı.