Şiirleri gülümsüyor

1950’nin mart ayında doğmuş İlhan Patır.

O yıllar ülkenin zorlu yılları… Toplumsal yaşam alışılmış geleneksel usullerle sürdürülür doğduğu yer Aksaray’da. Büyük kentlerin dışında Anadolu’nun her yeri aynıdır.

Dolayısıyla, İlhan Patır’ın yaşamı da zorluklar içinde geçer.

Lise yıllarında yazmaya başlar, yerel bir gazetede çeşitli konularda makaleleri yayımlanır. Bu arada şair yönü baskın çıkar ve şiire yönelir.

Bu yıllarda her genç gibi yüreğinde kıpırtılar hisseder ve şiirsel olarak duygularını kağıda dökmeye başlar…

Gün gelir, lise biter, doğup büyüdüğü memleketten uçar gider okumak için. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik bölümüne girer. Önünde yepyeni bir dünya vardır. Gazetecilik lise yıllarında kalmıştır, koşullar onu  memur olmaya zorlar ve Sağlık Bakanlığı’nda memurluğa başlar.

Şiirden hiç vazgeçmemiştir. Şiirleri bazen sevda üzerine, bazen doğanın güzellikleri üzerine, bazen de insan yaşamının serüveni ve psikolojisi üzerinedir.

Emekli olduktan sonra şiirlerini toparlamaya ve kitap olarak yayımlatmaya başlar. Birbiri ardına 5 şiir kitabı yayımlatır. Ankara, İstanbul, İzmir ve memleketi Aksaray’daki kitap fuarlarına katılır. Büyük bir ilgiyle karşılanır. Arkadaşları, dostları, hemşerileri hiç yalnız bırakmazlar bu fuarlarda.

Ankara, İstanbul ve İzmir kitap fuarlarında, bu illerde oturan Aksaraylılar da yalnız bırakmazlar, kendisine destek olmak için fuarlara koşarlar adeta.

Bu dönem en mutlu olduğu zamanlardır.

17 Mart 2016’da yazdığı bir şiir ölüm üzerinedir.

“Ne iyilik unutur kendini / ne kötülük unutturur / sonuçta ölüm var / biliyorum. / bir nefes / bir nefes daha Tanrım / kendimi bekliyorum.”

Ne garip? 17 Mart doğduğu gündür.

***

Şair İlhan Patır 16 Kasım 2020 tarihinde bu dünyaya veda etti. Şiirler öksüz kaldı.

Lakin, kağıda dökülen duygu yüklü şiirler geride kalanlara/ yaşayanlara gülümsemesini sürdürecek.

Merhumu vefatının ikinci yılında rahmetle anıyorum.

Yaş düştü

akşamlar sende

sevgiler bende kaldı

bu sevdanın üstüne

‘el’ karıştı, ‘göz’ düştü

kim geldi

kimler göçtü?

her bahar ömrümüzden

yağmur değil, yaş düştü.

(Merhum İlhan Patır’ın ‘Göklere kanatlı’ adlı şiir kitabından)