İyi Parti Aksaray milletvekili Ayhan Erel Meclis kürsüsünden yaptığı konuşmada toplumun bütün katmanlarına devlet desteği yapılmasını istedi. Milletvekili Erel konuşmasında şu görüşlere yer verdi : “Alınan önlemler geç kalmasına rağmen, eksik olmasına rağmen desteklediğimizi beyan etmek istiyorum ama keşke bu önlemler sivil toplum kuruluşlarının, meslek odalarının, işçi sendikalarının yani tüm toplum katmanlarının görüşleri alınarak hazırlansaydı; yine, böyle taksit taksit değil de toptan hazırlanarak yürürlüğe konulmuş olsaydı.

    Metne baktığımızda, devlet, kendi tasarrufunda bulunan hazine taşınmazlarındaki ecrimisilleri 1/4/2020 tarihinden itibaren üç ay ertelemektedir. Yani bugün parası olmayan vatandaş üç ay sonra parayı nereden bulacak, bunu hiç düşünen yok. Erteleme yetmez, devlet altı ay süreyle ecrimisil hakkından vazgeçmelidir. Yine, devlet, millî parklardan, mesire alanlarından, orman yerlerinden alacaklarını üç ay ertelemektedir. Başta da söylediğim gibi, bu ertelemeler çözüm getirmez. Bu ertelemeler yerine, devlet, bu alacaklarından vazgeçmelidir.

Kanun metninde, şehir içi dolmuş ve halk otobüslerine belediyelerin destek sağlanması isteniyor ama şehirler arası otobüslere, kamyonculara bu kanun metninde herhangi bir menfaat, herhangi bir yarar sağlanmıyor. Oysa, bilindiği gibi, şehirler arası yolcu taşıyan otobüsler artık faaliyetlerini yapamamaktadır; taksitleri vardır, sigorta bedelleri vardır, ödenmesi gereken borçlar vardır. Bu esnaf ve kamyoncu esnafı çok zor durumdadır, onlar da çözüm beklemektedir. Temmuz ayı içerisinde ödenecek olan motorlu taşıtlar vergisi ticari araçlardan alınmamalıdır.

    Yine, iş bulamayan üniversite mezunu öğrencilerimizin Kredi Yurtlar Kurumuna olan borçları tamamen silinmelidir. TEDAŞ'a olan borçlar yapılandırılmamalı, aksine, tamamen bu borçlar ortadan kaldırılmalıdır.

    Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; kuaförden, taksiciye; bakkaldan, kamyoncuya; yüzlerce sektörde berberi, manavı, terzisi, kantinci, düğün salonu, kahvehane, kafe, pastane, lokanta gibi sayısı 2 milyonu aşan esnaflarımız tatil demeden, bayram demeden, yılbaşı demeden 365 gün 6 saat sokaklarını aydınlatır, sokakların sesi ve nefesi olur. Yeri gelir anahtarımızı, yeri gelir valizimizi onlara emanet ederiz, parası olmayan vatandaşlara bu esnaf arkadaşlarımız faizsiz bankacılık hizmeti sunarlar. Yani bunlar ekonominin temel ve köşe taşlarıdır.

    Esnafımızın dükkânları kapalı, ışıkları sönük, yollar karanlık, onların iş yerlerinin ışıklarının sönmesi demek evlerinin de ışıklarının sönmesi demektir. 500 bin iş yerinin ışığı şu anda yanmıyor. Şimdi, dolayısıyla 10 milyonluk bir nüfus olan esnafımızın evdeki ışıkları da hayalleri de geleceğe dair olan ümitleri de zifiri karanlıkta kaybolmaktadır. Bunlar, büyük para kazanan insanlar değildir, bunlar, günlük kazanan, günlük harcayan,ve günlük kazandığı paralarla hayatını devam ettiren insanlardır, birikimleri de yoktur. Bu nedenle bu salgın bitinceye kadar asgari ücret kadar karşılıksız ödeme beklemektedirler. Sosyal güvenlik primlerinin devlet tarafından ödenmesi, elektrik, su, doğalgaz paralarının devlet tarafından ödenmesi yine akaryakıtta da büyük oranda indirim beklentileri vardır. Esnafımız, bir yıl geri ödemesiz, faizsiz olmak üzere, en az beş yıl vadeli 50 bin liraya kadar bir kredi talep etmektedirler. "İçinizden bu paraları nereden bulacağız?" gibi soruların sorulacağına dair öngörüm var, "Bu parayı nereden bulacağız yani gerçekten bu para Türkiye Cumhuriyeti devletinde var mı, yok mu?" diye soruyorsunuz. Geçmişte Hükûmetin, siyasi iradenin icraatlarına baktığımızda bu parayı kolaylıkla bulabileceğimizi düşünüyoruz. Elimde vergi borcu silinen şirketler var. Bu listede iddia edilen ve vergi borcu silinen şirketlere baktığımız zaman 5 müteahhidin, bankaların, Türkiye'nin en ünlü iş adamlarının olduğunu görmekteyiz. Bunların vergi borcunu silerken nereden para buluyorsanız esnafının elektrik, su, doğal gaz giderini karşılamak için de aynı şekilde para bulmak zorundasınız. Kamu-özel iş birliğiyle yaptığınız, vatandaşın üzerinden geçmediği, havaalanının yerini bilmediği, tedavi olmadığı hastanelere ödediğiniz paraları bir yıl süreyle ödemediğiniz takdirde fakirin fukaranın derdine derman olabilirsiniz diye düşünüyorum.

    Bu metinde tarım yok. Türkiye'de tarım ve hayvancılık can çekişiyor. Sadece sembolik bir şekilde tohum hibe etmekle tarımın problemleri çözülmüyor. Tarım yapmak için, tarlamızı ekmek için mazota ihtiyacımız var, gübreye ihtiyacımız var, ilaca ihtiyacımız var ama bu ihtiyaçlar karşısında çiftçinin cebinde bunları karşılayacak para yok.

    Dünyada Türkiye'nin yardım etmediği tek millet Türk milleti. Baktığımızda, Türkiye Cumhuriyeti devleti, Afrika'nın ortalarından İspanya'ya, ta Uzak Doğu'dan Orta Doğu'ya, adını bile söylemekte zorlandığımız birçok ülkeye yardım ederken onlara yapmış olduğu bu cömertliği kendi milletinden, kendi halkından esirgediğini görmekteyiz.

Devlet, bugünlerde var. Devlet vatandaşına "Vergi ver." dedi, vatandaş vergi verdi. Devlet vatandaşına "Askere gel." dedi, askerlik yaptı. Ceza kesti, cezasını ödedi. Şimdi, vatandaş devletin "Gel." dediği "Fedakârlık yap." dediği her ortamda canıyla, kanıyla, bedeliyle her türlü fedakârlığı yaptı. Devlet bugünler için var. O zaman, şimdi, fedakârlık yapma sırası devlette. Eğer, devlet bugün fedakârlık yapmayacaksa, devlet bugün babalığını göstermeyecekse ne zaman gösterecek?

Yani, bu sorunlar sadece 2 milyon aileye bin lira para vermekle çözülecek kadar basit sorunlar değil.

    Notlarımın arasında, işçilere sadece günde 39 lira 24 kuruş gibi bir bedel ödüyorsunuz. Bir arkadaşımız, 5 kişi üzerinden simit, çay hesabı yaptı. Ben, 4 kişi üzerinden çay, simit hesabı yaptığımda günlük 48 lira tutuyor. Sizin verdiğiniz para ise 39 lira 24 kuruş yani, 4 kişilik aile 3 öğün, 1 simit, 1 çayla öğünü geçirmiş olsa 48 liraya ihtiyacı var. Ev kirası ne olacak, çocuğun sütü ne olacak, elbisesi ne olacak, ayakkabısı ne olacak, elektriği ne olacak, suyu ne olacak, doğal gazı ne olacak; bunları bir düşünmemiz lazım. “ *HABER MERKEZİ