AHMAKLAR

Bir gün Hazreti İsa arkasına endişeyle bakarak kaçıyormuş. Adamın biri bu durumu görmüş ve merak etmiş.

-arkanda kimseyi göremedim ama sen kaçıyorsun, kimden kaçıyorsun?

Hazreti İsa ise cevap vermeden koşmaya devam etmiş. Adamında inadı tutmuş peşine takılmış. Biraz yaklaşınca bağırmış.

-ne olur biraz dur da söyle, çok merak ettim neden kaçtığını, arkanda ne insan var nede hayvan.

Bunun üzerine Hazreti İsa durmuş ve cevap vermiş.

-Ben bir ahmaktan ve bütün ahmaklardan kaçıyorum.

Adam şaşırmış.

-Körlerin gözlerini, sağırların kulaklarını açan sen değil misin?

-Evet

-Ölüleri dirilten sen değil misin?

-Evet benim.

-Topraktan kuşlara can veren sen değil misin?

-Evet benim.

Adam biraz daha meraklanmış.

-Bunca mucizeyi gerçekleştiren Hazreti İsa bir ahmaktan ve bütün ahmaklardan neden kaçar?

-Dinle demiş Hazreti İsa bütün dediklerin doğru körler çini dua ettim gözleri açıldı. Cansız bedenler canlandı. Ama ahmağın kafasına ve gönlüne hiç bir şey sokmayı başaramdım. Konuştum kafasına girmedi, okudum yüreğine girmedi. Yüzlerce kez okudum… binlerce kez konuştum.. onbinlerce kez anlattım. Ama ahmak, ahmaklar sadece  bir kaya parçasına dönüştü. Ne kafaları kımıldadı nede yürekleri. Böylece ahmaklardan her türlü kötülüğün gelebileceğini anladım. Bu yüzden bütün ahmaklardan kaçıyorum. Biri olmaya çalışmak insanı sonunda delirtir. Konuşmaya değer olmayanlarla konuşursan kelimeleri kaybedersin. Konuşmaya değer olanlarla konuşmazsan dostlarını kaybedersin.  Mevlana aptalın karşısında kitap gibi ol diyor. Sorumluluğun bilincinde olan insan her zaman gelece bakar, suçlayan ise her zaman geçmişe bakar. Kızmak o kişinin bizim duygularımıza hakim olmasına izin vermektir. Kızmak başkalarının hatalarının intikamını kendinden almak demektir.

Allah hepinizi ahmaklardan korusun.

Sevgiler.