Aksaray'da ilklere imza atan hayırsever iş insanı ÖMER KÂŞİF NALBANTOĞLU

Ömer Kâşif Nalbantoğlu, nam-ı diğer Kâşif Ağa, 30.08.1901 doğumlu bir iş adamıdır. Aksaray'da, yaşadığı dönem içerisinde özellikle kimsesiz çocuklar olmak üzere yoksul hemşerilerine sayısız iyiliklerde bulunmuş yenilikçi bir kişidir. Ölümünden önce değerli ve büyük miktardaki taşınmazlarını kimsesiz çocuklar için yurt yapılmak üzere devlete bağışlamıştır. Bu yurdun inşasına 1990 yılında başlanmış 1997 yılında kimsesiz çocuklar için faaliyete geçmiştir. Aynı taşınmazlar üzerinde Aksaray'da Askerlik Şubesi binası yapılarak, Askerlik Şubesi faaliyete geçmiştir. Aynı şekilde İl Jandarma Komutanlığı (Garnizon Komutanlığı) binası da bu taşınmaz üzerinde yapılarak uzun yıllar faaliyetini yeni yerine taşınıncaya kadar sürdürmüştür.

Aksaray'da önemli sağlık ocaklarından 1 Nolu Sağlık Ocağı da bu aynı arsa üzerine yapılarak yöredeki çok sayıdaki kişiye hizmetini bugüne kadar sürdürmektedir.

            Çok sayıda öğrenciye burs vererek okutmuştur. Aksaray'da yağlık ay çekirdeği yetiştirmeyi Sağlık Köyü'nde başlatmış ve Aksaray'da ilk defa ay çekirdeği yağ fabrikasını kurmuştur.

Ömer Kâşif Nalbantoğlu ismi edebiyat çerçevesi tarafından da bilinir. Bulgar yazar Aleko Konstantinov’un en popüler karakterlerinden biri olan Bay Ganyo’nun maceralarını anlatan kitap farklı kişilerce çevrilmiştir. Atilla Aktaş bu eser için “Balkan edebiyatının mizahi bakımdan en önemli eseri bu kitap. Bulgarların ulus-devlet çağında, Modern Avrupa karşısında bocalamasını Bay Ganü tiplemesi üzerinden, binbir gece hikayesindeki çerçeve hikayelere benzer bir aktarımla sunuyor” yorumunu yapmaktadır. 1941 yılındaki çevirmenin ismi Ömer Kâşif Nalbantoğlu’dur. İsim benzerliği mi yoksa aynı kişi mi acaba diye tedirgin olduğum bu hususta yeniden araştırma yaptım. Onu tanıyanların ifadesi merhumun çok yönlü ve başarılı kişiliğinin de etkisiyle Bulgarcası zaten iyi olan Ömer Kâşif Nalbantoğlu’nun bu eseri çevirmesi gayet tabidir.

Mahir Südemen bir yazısında Kâşif Ağa hakkında şu bilgileri vermektedir:

            “Bulgaristan'da Türk Talebeler Cemiyeti Başkanı Ömer Kâşif Nalbantoğlu'na, mapushanelere gir-çıktan gına gelince Türkiye'ye kaçtı. Minnetsiz yaşama azmindeydi. Ayçiçeği ekimi için çiftçiyi teşvik etti. Siloların arkasındaki sanayi çarşısına yağ imalatı için küçücük bir imalathane kurdu. Borç-harç biçerdöver satın aldı. Adana ve Urfa taraflarında ekin biçti. Aksaray'da bu sayede teknolojinin öncülüğünü yaptı. Askerlik şubesi eski hizmet binası hizmet veremez duruma gelince Millî Savunma Bakanlığı, arsa sizden-bina bizden dedi ama kimse arsasını vermedi. Bir de baktım Kâşif Ağa gazetenin kapısında: "Mahir Bey! yazıklar olsun Aksaray'ın mütegalibelerine. Yüzlerce dönüm üzerine oturmuşlar. Şube için bir dönüm arsa vermiyorlar. Fakir-fukara vatani görevi için Niğde yolunu tepeleyecek. Merhamet, Merhamet! Ben veriyorum ne kadar arsa isterlerse. Lütfen yardımcı ol. Zamanla yaş yetmişi geçtikten sonra yalnız yaşadığı Kalealtı'nda eski zemin evde hasta yattığını öğrenince hastaneye götürdüm. Bir de baktım kocaman bir pasta ile matbaama geldi. Teşekkür ettikten sonra ağlayarak şöyle dedi: "Hasta yatağımda ben niye evlenip çocuk sahibi olmadım diye gözyaşlarım pınar oldu. Kendimi katiyyen affetmeyeceğim."

Birçok defa vergi rekortmeni olan, Aksaray’da birçok öğrencinin eğitim hayatını tamamlamasına katkılar sağlayan Ömer Kâşif Nalbantoğlu 10.10.1978'de ebediyete intikal etmiştir. Tanrıdan rahmet dilerim. Sadaka-i câriye diye bir kavramımız var. Devam eden sadaka demektir. Bir kişinin ölümünden sonra bile sevap kazanmasını iyilikler, maddi-manevi yatırımlardır. Kimi yazdığı eserle, kimi yaptırdığı binayla devamlı olarak güzel anılır. İşte buna en iyi örnek şahsiyet Ömer Kâşif Nalbantoğlu’dur. Aksaray’dan o kadar zengin, meşhur, döneminin muteber insanları geçmiş ama kimi tanıyoruz, kimi sayıyoruz?