ATATÜRK VE ECZACI VASIF BEY

10 Kasım 1938’de ebediyete intikal eden Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün vefat tarihinde farklı bir şey yazmak istiyorum.

Yakın bir geçmişte Aksaray’da çıkan bir dergide şehrin ileri gelenlerinden birisi nasıl olduysa akla mantığa aykırı bir ropörtaj vermiş. (Mezkur dergi “The Ihlara” idi.)  Yayınlayan gazeteci ses getirecek haberler-ropörtajlar elbette ister. Ama konuşan kişi mantıklı şeyler söylemek zorundadır. Konuşan veya yazan kişinin sorumlu olduğu bu tip haberler ya da yazılar yıllar sonra maalesef kaynak gibi kullanılmaktadır.

“Menemen Hadisesi’ne destek verenlerden, yani Cumhuriyet rejiminden rahatsız olanlardan birisi de Eczacı Vasıf Bey’dir” gibi bir cümleyi ben yayınlanır yayınlanmaz değil de sonraları okuduğumda ne diyeceğimi bilemedim. Bilginin düzeltilmesi için girişimlerde bulundum. Bir daha yazayım ki, Eczacı Vasıf Bey tam bir cumhuriyetçi ve de Atatürkçü idi. Hayatı boyunca hem kendisi hem de çocukları hep Atatürk’ü, cumhuriyet rejimini savunmuştur. 11 Kasım 1938’de Aksaray meydanında yapılan törende en can alıcı konuşmayı Eczacı Vasıf Bey’in yaptığını o tarihte ilkokulda öğrenci olan Fazilet Berksoy’dan öğreniyoruz. Yine Berksoy “Atatürk’ün vefatından bir gün sonra meydanda yapılan konuşmalar esnasında Vasıf Bey ağlarken saçlarını da yoluyordu, hiç unutamıyorum bu sahneyi” diye ekliyor. Şimdi böyle bir adamın adı nasıl olur da Menemen’deki gerici bir hadiseye destek verenler arasında zikredilir anlamak mümkün değil.

Sadece düzeltilmesi gereken Aksaray’dan Menemen’deki gerici ayaklanmaya destek verilmediği değildir. Aynı zamanda hadisenin adıdır da. Çünkü Menemen Hadisesi denildiğinde doğal olarak bölge insanı inciniyordur. Kubilay Vakası ya da hadisesi demek daha isabetli olacaktır. Fotoğraftaki en baştaki Eczacı Vasıf Otyam’dır. Aksaray’a ve Aksaraylılar’a ciddi katkıları olan bu şahsiyet hakkında müstakilen bir yazı kaleme almak niyetindeyim. Olur da unutursam hatırlatmanızı rica ederim. Malum artık yaşlanıyorum. Bazen unutuyorum.