ÇORAKÇILAR’IN KONAĞI YIKILMADAN!..

Şehrimizde tarihî değeri olan konak sayısı oldukça azdır. Bazıları son zamanlarda tamir edildi ve kullanılır duruma getirildi. Ama bazıları yıkıldı yıkılacak vaziyette çaresiz bekliyor kurtarıcısını!

Çorakçılar’ın Konağı müdahale edilmezse çok daha kötü duruma gelecek. Bunu bilmek için müneccim olmak değil sadece binayı dikkatlice incelemek gerekiyor. Yanından her geçtiğimde binadaki çatlakların büyüdüğünü görüyor ve üzülüyorum. Merhum Vehbi Çorakçı Aksaray’a çok ciddi hizmetleri olan bir şahsiyettir. Hilal-i Ahmer’e, Himaye-i Etfal’e ve daha nice kurumlara bağışlarda bulunan yardımsever birisidir. Hem öyle ufak tefek yardımlar da değildir. Tarihi belgeler göstermektedir ki Aksaray’ın diğer yardım yapanlarının toplamı kadar yardım yapmıştır.

Hatırlanacağı üzere yine bu konakla alakalı olarak 2017’de yazmıştım. Demiştim ki o yazıda “bu konağın varislerinin bir kısmı her konuda yardımcı olmak istiyorlar. Yeter ki yetkililer sahip çıksın mevzuya. Hatta restorasyon masraflarının da bir miktarını biz karşılayalım diyen Çorakçılar’ın isteği önemlidir”. Yaklaşık bir buçuk yıl evvel Vehbi Çorakçı’nın torunu Murat Çorakçı’nın bir teklifinin duyurulmasında aracı olmuştum. İstanbul’da annesi Nevcan Hanımla birlikte yaşayan Murat ÇorakçıAksaray’la gönül bağlarını koparmayan, elden geldiğince memleketini ziyaret eden birisidir. O günkü yazımda Murat Bey’in söylediklerini yazmıştım. O yazı şöyleydi:

 “Çorakçılar’ın konağı olarak bilinen Taşpazar Mahallesi’ndeki tarihî konak bugün yaklaşık olarak 100 varisin ortak malıdır. Vehbi Çorakçı’nın ve kardeşlerinin malı olan bu mülk sonraki yıllarda artan nüfusla birlikte çok kişinin malıdır. Biz istiyoruz ki, en azından benim ailem, ki tapunun yaklaşık %10 hissesi bizdedir, Aksaray’a bağışlayalım. Hangi kurum sahip çıkacaksa, kimler bu güzel ve tarihî konağı ihya edip hizmete sunacaksa biz bağış yapalım diyoruz. Bizim gibi birçok varis de bağış yapacaktır diye umuyorum. Tabi ki, her varisle irtibatımız yok. Aksaray’ın yetkilileri bu insanlarla bağlantı kurarsa çoğu hissesini bağış yapacaktır diye düşünüyorum.

Dediğim gibi biz bağışlayacağız. Hatta şu kadarını da söyleyeyim ki, hissemizi satmak yerine bağışlayacağımız gibi restorasyon masraflarının da %10’nu karşılamaya hazırım. Yeter ki tarihi değeri aşikâr olan konak sanata, eğitime, kültüre hizmet etsin. Sahip çıkılsın bu güzel esere. Bizim istediğimiz kendimiz için değil. Aksaray güzel bir eserini göz göre göre kaybetmesin”.

Kendisinin bu konudaki samimiyetine ben şahidim. Bu önemli konağın sapasağlam yarınlara kalmasını ve tarihî hafızanın bir parçası olmasını isteyen Murat Çorakçı Bey’in talebi Aksaraylının menfaatinedir. Daha önce de yazdığım gibi bu durumda kim ya da kimler devreye girer; kimin sorumluluğudur bilemiyorum. İsterim ki, bu tarihî öneme sahip konak bir an evvel tamir edilerek hizmete girsin. Vehbi Çorakçı’nın Kars’ta ikamet ettiği binayı geçen hafta Kars Kalesi’ne çıktığımda tepeden gördüm. İçine girmeye vaktim olmadı. Şimdi Devlet Konservatuarı tarafından kullanılan binanın işlerliği, sağlamlığı ile Aksaray’da gözümüzün önünde yıpranan konağı düşündükçe üzülüyorum. Yarın geç olmadan sahip çıkılması gereken konağın yanından geçerken lütfen biraz daha dikkatli bakınız. Bana hak vereceksiniz.

Tülay Karadayı Yenice’nin doktora tezinde (Geleneksel Aksaray Evlerinin Korunmasına İlişkin Bir Yöntem Araştırması) belirttiği gibi konak gün geçtikçe bozulmaktadır. Sayfa 75’teki bozulma haritası da bunu göstermektedir.