DİLENCİLER

İzban­dut gibi sapa sağ­lam adam önüme geçti...
Bana üç lira ver ih­ti­ya­cım var, dedi.
Ver­me­dim.
Öbür yanda te­ker­lek­li ara­ba­da ba­cak­la­rı ol­ma­yan bir adam kağıt men­dil sa­tı­yor.
Yar­dım olsun diye bir paket men­dil aldım. Beş lira ver­dim.
Pa­ra­nın üs­tü­nü ver­me­ye kalk­tı.
Tamam tamam dedim.
Yemin ve­re­rek zorla dört li­ra­yı verdi.
Ben hak­kım­dan faz­la­sı­nı almam. Haram olur dedi.
Özür­lü va­tan­da­şın asa­le­ti­ne bakın. Bir de öte­ki­ne.
Şu so­ğuk­ta kar­ton al­tın­da beton üze­ri­ne otur­muş 8-10 ya­şın­da kız­ca­ğız bü­zü­lü­yor.
Önün­de tartı aleti...
Tar­tı­yım mı amca.
Diyor.
Sor­dum.
-Oku­la gi­di­yor musun?
-Ba­bam gön­der­mi­yor.
-Ne iş ya­pı­yor baban?
-Kah­ve­de.
-An­nen var mı?
-İşte kar­şı­da di­le­ni­yor.
Şu hale ba­kı­nız.
Kadın, çocuk di­le­ni­yor.
Baba kah­ve­de si­ga­ra fos­suk­lu­yor. Oyun oy­nu­yor.
Tem­bel­lik bu.
Be­da­va ge­çin­me mo­da­sı.
Bir kadın di­len­me­ye geldi ga­ze­te­ye
Sor­dum...
-Ko­can yok mu?
-Öldü.
-Ço­cuk­la­rın...
-Beş tane her biri bir yerde, bak­mı­yor­lar.
-Anam öldü. Babam yetim kaldı. Gel ba­ba­mı al. Evi var. Emek­li maaşı da var rahat eder­sin.
Dedim.
-Koca kah­rı­nı kim çe­kecek diye çekip gitti.
İki ye­tim­li dul bir kadın di­le­nir­miş.
Yaşlı ve de var­lık­lı bi­ri­ne seni ve­ri­yim diyen adam ka­dı­nı bir türlü ikna ede­me­miş.
Adam bir ay sonra beyin ka­na­ma­sın­dan ölmüş.
Bunu duyan kadın;
Böyle erken öle­ce­ği­ni bil­sem almaz mıy­dım.
Diye diz­le­ri­ne vu­rur­muş kadın.
Şehir, adım başı di­len­ci­ler­le dolup ta­şı­yor.
Fak fuk fon, sos­yal yar­dım­laş­ma vakfı, yemek da­ğı­tı­mı, kömür ve gıda yar­dı­mı­nı, şöyle bir hesap edi­yo­rum.
Bu pa­ra­lar­la ya­tı­rım ya­pıl­sa,
Al sana iş ve aş dense,
O zaman di­le­nen­ler olur­sa.
Hiç kimse beş kuruş ver­me­se.
Di­len­ci­lik or­ta­dan kal­kar diye dü­şü­nü­yo­rum.
Tür­ki­ye’de di­len­ci­lik bir yüz ka­ra­sı.
Hır­sız­lık desen daha kö­tü­sü.
İlko­kul­la­ra kadar inen uyuş­tu­ru­cu ayrı bir dert.
Ana, baba, imam, öğ­ret­men güç­süz ka­lı­yor.
Dev­let baba, mil­let elden gi­di­yor.
Çare.
Kalın sağ­lı­cak­la...