İnsan­la­ra elde et­ti­ği­niz güçle bak­ma­yın

İnsan­la­rın elde et­ti­ği üç çeşit güç bu­lun­mak­ta­dır. Para gücü, makam ve mevki gücü ve top­lum in­sa­nı olup in­san­la­rın sev­gi­si­ni ka­zan­ma gücü. Bun­la­rın için­de en kö­tü­sü makam ve mevki gücü ka­za­na­rak in­san­la­ra te­pe­den bakma gücü. Para gücü ise pa­ran­la in­san­la­rı kul­lan­mak ve her şeyin para ol­du­ğu­nu dü­şün­mek. Ama paran bit­ti­ğin­de o güç ayak­lar al­tı­na düşme gücü. Saygı ve sevgi gücü ise top­lum na­za­rın­da hiç­bir şeyle öl­çül­me­yen güç­tür. Pa­ran­da, pu­lun­da ve ma­ka­mın­da olsa insan olmak her zaman o in­sa­nı güçlü kılar.
Bir ara eski mil­let­ve­kil­le­ri­miz­den bi­ri­si ile ko­nu­şu­yo­rum. Biraz dert­len­dik ken­di­si­ne nasıl gi­di­yor diye ta­kıl­dım. Bakın bana nasıl bir cevap ver­di­ği­ni siz­ler­le pay­la­şa­yım.
“ Er­do­ğan Bey Mil­let­ve­ki­li iken ar­kan­da Mec­lis gücü olu­yor, her kapı sana açı­lı­yor. Dün mec­lis­te iken anın­da te­le­fo­nu­ma bakan ida­re­ci­le­ri­miz, şimdi on sefer arı­yo­rum dön­mü­yor­lar. So­kak­ta yü­rür­ken dün her­kes ha­lı­mı ha­tı­rı­mı so­ru­yor­du, şimdi ba­kı­yo­rum in­san­lar gör­mez­lik­ten ge­li­yor. Ancak çok yakın ol­du­ğu­nuz dost­la­rı­nız hatır so­ru­yor. Tabi o dost­la­rı elde etti ise­niz. Elde et­me­diy­se­niz on­lar­da sizi gör­mez­lik­ten ge­li­yor” dedi.
Ha­ki­ka­te tende bu ar­ka­da­şı­mız o dö­nem­ler top­lum­da çok sa­yı­lıp ko­nu­şu­lan bir ve­kil­di. Hemen ak­lı­ma şu geldi in­san­lar güce mi ta­pı­yor, yoksa çok men­fa­at­çi mi? Ve­ya­hut o gücü elde eden­ler in­san­lar­la iyi ile­ti­şim mi ku­ra­ma­mış? En önem­li­si dün yola çık­tı­ğı kadim dost­la­rı­nı kol­tu­ğa otu­run­ca et­ra­fı­nı saran ya­la­ka­la­ra mı de­ğiş­miş bu çok önem­li.
Geçen sene Ulu Cami önün­de du­ru­yo­rum yine eski bir se­çil­mi­şi­miz ka­la­ba­lı­ğın için­den ge­çi­yor­du. Bak­tım hiç ya­la­nım yok kimse mer­ha­ba et­me­di. Ayak­ka­bı bo­ya­cı­sı­nın ya­nın­dan ge­çer­ken bo­ya­cı ayağa kal­kıp hal hatır sordu. Allah kim­se­yi bu du­ru­ma dü­şür­me­sin.
İnsan­lar ve­fa­lı ol­ma­lı, hiç­bir kol­tuk kim­se­ye baki değil. Eğer hoş bir seda bı­rak­ma­mış ise­niz ina­nın top­lu­mun içine çı­ka­maz­sı­nız. Önem­li olan hoş bir seda bı­ra­ka­rak ger­çek dost­la­rı­nı­zı kol­tu­ğa otu­run­ca unut­ma­ma­mı­nız. Kol­tuk al­tı­nız­dan gi­din­ce adama dost lazım.
Hemen şunu be­lir­te­yim şim­di­ki Be­le­di­ye Baş­ka­nı kim­se­yi tiye al­ma­sa da, Mil­let­ve­kil­le­ri hoş­lan­ma­dı­ğı in­san­lar­la uzak dur­sa­lar da, yarın kol­tuk alt­la­rın­dan dü­şün­ce kaç kişi sahip çı­ka­ca­ğı­nı ve bu şe­hir­de gezip do­la­şa­ca­ğı­nı merak edi­yo­rum.
Si­zin­le ku­cak­la­şıp haşir neşir olan in­san­la­rı bir ke­na­ra iter­se­niz koca şe­hir­de yal­nız ka­lır­sı­nız.
Do­la­yı­sı ile va­tan­da­şı­na hoş­gö­rü ile bakan seven insan olur­sa­nız bu ilde göğ­sü­nü­zü gere gere ge­zer­si­niz. Allah Hz. Ömer’in ada­le­ti ve şef­ka­ti gibi ida­re­ci­le­ri biz­le­re nasip etsin. İşte tam ol­ma­sa da Sayın Cum­hur­baş­ka­nı Tay­yip Er­do­ğan bun­dan do­la­yı hal­kı­mız ta­ra­fın­dan se­vi­li­yor. Ama gelin görün ki, onun sev­gi­si ve gü­cü­nü ken­di­ne kı­la­vuz edip ce­lal­la­na­lar boş ko­van­dan baş­ka­sı de­ğil­dir. Onun için ken­di­ni be­ğen­miş dün­ya­yı ben ya­rat­tım dü­şün­ce­sin­de olan­la­rı geç­miş­te çok gör­dük, şimdi kimse yüz­le­ri­ne bak­mı­yor. Bu­ra­da ama­cım hiç­bir şahsı hedef ala­rak kır­mak ni­ye­tin­de de­ği­lim. Her­kes his­se­si­ne dü­şe­ni alsın ya­rı­nın he­sa­bı­nı yap­sın.