Yazı ailemizden Eski Belediye Başkanı rahmetli Sadi Uluırmak kaleminden EKABİR-İ BELDE

Eskiden memlekette vardı Eşraf-ı Belde,

Şimdi bunlar yerine doğru Eşrar-ı Belde.

Eşraf-ı Belde, şehrin şerefli insanları,

İlim, servet sahibi, mutemet olanları.

Daima kulak verir halkın, hakkın sesine.

Katkıda bulunurken kamu idaresine.

Dert ve ihtiyaçları arzederdi makama,

Çözüm yolu gösterir kadıya, kaymakama.

Husumet, garez gibi kötülüğü yererler,

Hayır, hasenat ile iyiliği severler.

Hiçbir zaman düşünmez kişisel çıkarını,

Ön planda tutardı yurt ve halk yararını.

Aç, biilaç olanı gözetip doyururlar,

Kimsesizi, muhtacı kanat gerip korurlar.

Şehre hizmet üzere iane toplarlardı,

Halk için cami, okul, köprü, yol yaparlardı.

Mert, dürüst, hamiyetli ve hatırlı kişiler,

Sohbet, sözü dinlenen itibarlı kişiler.

Ne yazık, bu tip insan kalmadı devrimizde,

Kamuya yardım eden pek ender şehrimizde.

Ancak, Eşrar-ı belde memleketin baş tacı,

Bu mesele üstünde duralım acı acı;

Şimdi kimde para var? Onda ikbal, itibar,

Bir cahil olsa dahi, bunun ne önemi var?

Zengin olmak azereherkesde bir ihtiras,

Kimi yoktan kazanır, kimi alıyor miras.

Kul hakkı, bacı hakkı, yetim hakkı yiyenler,

Nüfuz ticaretinde yurt hizmeti diyenler.

Beleşe konmak için tehdit, şantaj yapanlar,

Hırsız ve haydut olup doğru yoldan sapanlar.

Arsa satışlarından vurgun vuran simsarcı,

Ucuz alıp pahalı satan karaborsacı.

Saf ve cahil köylüyü dolandıran sahtekar,

Malı stok edenler hep erbab-ı ihtikar.

Kendi çıkarlarını sağlayan particiler,

Yüzde yüz faiz alan muhteris faizciler.

Sakın unutmayınız; kazık atan esnafı,

İnsafsız ücret alan serbest meslek erbabı.

Bugün hepsi zengindir, belki de Karun kadar,

Parası sayesinde hem de saygın ne kadar?

Ekabir-i Beldedir bugün Eşrar-ı Belde,

Hürmet, saygı görüyor köyde, ilçede, ilde.

Ama bunlar mutlu mu? kehanete lüzum yok;

Pek zengin kişilerin binbir çeşit derdi çok.

Haksız mal edinenler selamet, felah bulmaz.

Eski bir ata sözü: ‘Parayla saadet olmaz’

Her ne şekilde olsun zengin olan bir kişi,

Fakire yardım etse, yolunda gider işi.

Parayla baskı yapıp alma mazlum ahını,

Hayır ve hasenatta affettir günahını.

Çare bulmak gerektir kentin mes’elesine,

Yardım etmek lazımdır şehrimiz Reisine.

SADİ derki: (Jicdanlı, faziletli kalınız,

Eşrar-ı Belde değil, Eşraf-ı Belde olunuz.)