BUGÜN BİR GEMİ KALKTI SAMSUN'A

Mustafa Kemal Paşa, kendisini İstanbul’dan uzaklaştırmak için 9uncu Ordu Müfettişliğine tayin ederek Samsun’a gönderenlere, “yüreğinde milli sır gibi sakladığını” yapmak fırsatını verdikleri için müteşekkir olarak(!); Padişahı ziyaret etmeden önce nazırları ziyaret etmek üzere Babıali’ye yürümüştü. Bakanları toplantı yaparken buldu. Salonda heyecanlı ve şaşkın bir hava vardı. Mustafa Kemal Paşa çok önemli bir olay olduğunu anladı. Dâhiliye Nazırı:

- Allah, Allah, ne küstahlık! İşittiniz mi efendim? Yunanlılar İzmir’e çıkıyor.

Bu sözleri Bahriye Nazırı da doğruladı. Mustafa Kemal Paşa sadece:

- Yaa! Dedi. Bu da mı oldu?

- Evet!

Mustafa Kemal Paşa memleketin başına gelecekleri çok önceden düşünmüş ve durmadan söylemiş, kimseciklere dinletememişti. Şimdi, şu nazırların telaşlı, şaşkın hallerine gülmeli mi, ağlamalı mıydı, kestiremiyordu. İzmir’in Yunanlılara işgal ettirileceği hemen olaydan bir hafta önce öğrenilmişti, biliniyordu.

Zavallıların bu yapmacık ve zavallı durumları Mustafa Kemal Paşa’ya gülünç geliyordu. Şeytan diyordu ki;” Şu şaşkınlara aç ağzını, yum gözünü de ağzına geleni say dök de rahatla!” Bunun için kendini zor tutuyordu. Anadolu ile kucaklaşana kadar, serinkanlı olmak zorundaydı. Kendisine bakan Nazırlara:

- Peki, ne yapmayı tasavvur ediyorsunuz? diye sordu. Sanki çok önemli bir şey yapacaklarmış gibi, hepsi bir ağızdan:

- Protesto edeceğiz! diye karşılık verdiler.

- Bu lâzımdır, doğrudur. Ancak böyle bir protesto ile Yunanlıları İzmir’den geri çekeceklerine ihtimal veriyor musunuz?

Nazırlar, bir şey anlamamış gibi onun yüzüne baktılar:

- Fakat başka ne yapabiliriz?

- Belki de daha kati tedbirler düşünülebilir.

- Meselâ, ne gibi?

O zaman Dâhiliye Nazırı Mehmet Ali Bey’in sesi buna karşılık verdi:

- Öyle hareketlere kalkarsak bize ne yaparlar, bilir misiniz?

Mustafa Kemal Paşa, konuşmanın tehlikeli bir yöne doğru kaydığını görerek, aklından geçeni bunların suratına kusmak yerine, bunlardan sıyrılmak üzere Bahriye Nazırı Avni Paşa’nın elini tuttu:

- Bizi Anadolu’ya götürecek vapur hazırdır, değil mi, Paşam?

- Çoktan tertiplemiştim. Bandırma Vapuru emrinizdedir.

Mustafa Kemal Paşa, Babıâli’yi bu gafil nazırlarıyla baş başa bırakarak, üzgün ve kızgın bir halde oradan kaçar gibi uzaklaşmıştı.*

Bandırma Vapuru, Mustafa Kemal ve 18 askerle beraber 16 Mayıs 1919 tarihinde öğle üzeri İstanbul'dan Samsun'a doğru yola çıkmıştır.

Rauf Bey'in belirttiği İngiliz gemisi, Bandırma Vapuru'nu izlemeye başlamış ancak Karadeniz'e açıldıktan sonra fırtınalı havada izlerini kaybetmiştir.