EN FAKİR MAHALLE KALANLAR

Düşmeyen kalkmayan bir Mevla.

60-70 Yıl evvelinden Aksaray’ın en zengin mahallesi Kalanlar idi.

Uluırmak suyunun uçurumdan olukla  inmesi ile o kuvvet çarkı dönderir.

Ve çark da üstteki değirmen taşını çevirdikçe teknelerden inen buğdaylar un olur inerdi.

Beş değirmen 60 hanelik Kalanlar halkını beslerdi.

Ekmek elden su gölden olunca,

Tavuk, kaz ördek kalanlarda zibildi.

Değirmenci teknenin ayağını kaldırdı mı,

Üç parmak derinlikteki sular bir dönümlük gölete buğday akıtır.

Kaz ve ördekler vakırdaştımı tavuklar koşuşurdu.

Müftü Sadık Hoca Kıbrıs eşeği ile her Cuma kalanlara gider Cuma hutbesini ve namazını kaldırdıktan sonra,

Sıra kimdeyse haneye buyur edilir.

Kaz, ördek, tavuk dolması yedikten sonra sofra duası yapardı.

Geldiği gibi de eğri minare yakınındaki evine dönerdi.

Ne zaman ki ateş değirmenleri ayak bastı ilçeye,

Mazot yakan motor marifeti ile çalışan değirmenler köy ve kasabalara kadar yaygınlaştı.

O haftalarca nöbet bekleyen müşteriler gelmez oldu.

Geçim sıkıntısı başladı.

Her bir yerli ekmek parası için şehre ve Aksaray dışına göç etti.

Şimdi 70 hanelik Kalanlar mahallesinde yerli aile on hane bile kalmadı.

Her biri sanat sahibi ya da esnaf oldu.

Çoluk çocuğu da okul yüzü gördü.

Okuyanlar oldu.

Göç eden Kalanlarlı insanlar;

Keşke daha evvel kapansaydı değirmenler de zenaate yönelseydi demeye başladı.

Kalanlar’da kerpiçten eski evler aynen duruyor. Çoğu yıkılmış virane olmuş.

Yıkılmayanlarda da köyden kentten gelen geçiminden aciz insanlar oturuyor.

Bırakın apartmanı, yeni yapı tek veya iki katlı ev bile bulamazsınız.

İşte böyle dünya inişli yokuşlu.

Kalın sağlıcakla...