AKLIMIZIN GÜCÜ

İnsan olarak hiç birimiz mükemmel değiliz. Devamlı hata yapabiliriz. Kendimizi affedip yanlışlarımızı düzeltmeliyiz hayat dengede kalma savaşıdır. Bu savaşı aklımız sayesinde kazanırız. Bizleri cahil olmamız değil, cahil olduğumuzu bilmememiz bitirir. Oldum dediğimiz gün bittiğimiz gündür. Aklımızın gözlüğü kirlendiği zaman göremeyiz. Sorunlarımızı zihnimizde tutmamalıyız. Zamanımızı ve enerjimizi sorunlara değil çözümlere bırakmalıyız. Hayatta ilerlemek istiyorsak dert üretme hastalığından vazgeçmeliyiz. Kötü anı ve duyguları hafızamızda yaşatmamalıyız. Aklımız sınırlı ama kalbimiz sınırsızdır. Aklımızın bizi koyduğu kalıbın dışına çıkmalıyız. Aklımız iki uçlu bir silahımızdır. Kendimizi keşfedersek kainatı keşfederiz. Cehaletimizin karanlığını aklımızla çözeriz. Aklımızın kölesi değil efendisi olalım. Korkularımız olumsuz duygularımızdır. Şüphelerimiz olumsuz duyguların daha da kötüsüdür. Yapacağımız işleri ertelersek sırtımızda kambur oluşur. Kendimize olan saygı ve güvenimizi kaybeder, kendimizi suçlu hissederiz. Bildiklerimizi unutmak hakikati öğrenmenin tek yoludur. Hakikatte aranmakla bulunmaz. Ancak bulanlarda aklı ile arayanlardır. Güzel duygularımızın güzel kokusu olur. Kararsızlık, güven eksikliği, başarısızlık korkusu olur. Ertelemek zaman hırsızlığıdır. Hayatımızın en büyük hazinesi zamanımızdır. Bedenimiz taşıyıcı bir aksesuardır. Aklımızda Allah’ımız tarafından en güzel yerimize  yerleştirilmiştir. Asil doğmak fazilet değildir. Aklımızla kendimizi asil kılmak fazilettir. Aklımız nereye yerleşiyorsa bedenimiz oraya yerleşiyor. Bedenimiz ruhumuzun vatanıdır. Durulduğunda fırtınaların yuvasıdır. Aklımız bu fırtınaları çaresiz bırakır. Çok şeyden şikayet ederiz. Ama isteklerimizi dile getiremeyiz. Ruhumuz sağlıklı olmazsa bedenimizde sağlıklı olmaz. Olumlu düşünüp geleceğe ümitle bakmalıyız. Sağlıklı olmamız için kendimizi sevmeliyiz. Kendimizi ne kadar seversek çevremizdeki insanları da o kadar severiz. Başkaları ile olmaktan keyif alırız. İnsanları önemli hissetmek için onları oldukları gibi kabul etmeliyiz. Bunları yapmak için sadece gülümsemeliyiz.

Başkalarının yaptıkları iyilikleri içten takdir etmeliyiz. Onların gönlünde ancak bu şekilde taht kurarız. İltifat etmek en az iltifat görmek kadar kendimizi iyi hissettirir. Eleştirmek insanın kişiliğini bozar. Dostluk elini önce bir uzatırsak kaybettimizden çok kazanırız. Üzüntü ve korkularımız bizim üzerimizde güçlü etkileri olan duygularımızdır. Geçmişimiz içimizde bir nabız gibi atar.

Bizler bir ada değiliz. Aklımız sayesinde birlik ve bütünlüğün parçasıyız. Hepimiz dünyanın güçlerinin birbiri ile temas ettiği ve birleştiği bir noktada ki kavşaklarız. Gönül hakikatleri ile akıl hakikatlerinin birbirine zıt olmayacağı kanaatindeyim. Aklın güzelliği dil ile dilin güzelliği söz ile belli olur. Verdiğimiz kararlarla ne kadar özgürüz. Her kulun yerini aklı hazırları hayat ileriye doğru yaşanır ama geriye doğru bakılınca geleceğin geçmiş olduğunu bildirir.

Hakiki karanlığın ne olduğunu bilmiyorduk hakiki aydınlığında ne olduğunu bilemeyiz. Yolu bulabilmemiz için önce görmemiz lazım. Bizler kendi kainatımızı kendimiz inşa ederiz. Hayattan göçüp giderkende yanımızda götürürüz. Hz. Mevlana “Hayat bir uykudur ölünce uyanır insan, sen erken davran ölmeden önce uyan” diyor. Sevgiye açık olup hayatı içimize çekmeliyiz. İnsanları kusurları ile kabul edelim. İyi arkadaşlık kusursuz olmakla değil, kusurları hoş görmekle olur. Sevgi başlayınca bir çığ gibi büyür. Çevremize ne kadar sevgi verirsek o kadar bize geri döner. Hiç birimiz öfkemizi yutmaktan daha güzel bir içki içmemişizdir.

Allah’ım hepimizi akılsız yaşatmasın “Akıl var vezir eder, akıl var rezil eder” diye bir deyimimiz var vezir eden aklımızı koruyalım.

Sevgilerimle.