KANLI PELİT

Ervah kabristanlığı kapısında,

Kocaman bir meşe ağacı var.

Sen de beş asırlık ben deyim bin yaşında.

Çocukluğumda söylenirdi...

Bir vatandaş meşe ağacının dallarını keserken düşüp ölmüş.

Aradan zaman geçmiş.

Başka bir vatandaş meşe ağacında bindiği dalı keserken beraber başı üzerine düşüp ölmüş.

Bu sebepten meşe ağacının adı Kanlı Pelit’e çıkmış.

O gündür bu gündür yaşlı ağacın dalını kesmeye kimse cesaret etmemiş.

Geçenlerde yolum düştü, Kanlı Pelit’in gölgesine sığındım.

Serin dedikçe serin.

Şu sıcakta pek çok rahat edip dinlendim.

Gördünüz ya yaşlı meşe ağacına olan sevgi ve saygı ne çok duyarlı.

Peki, yaşlı insanlara bu duyarlığı gösterebiliyor musunuz.

Çarşıda, yaya kaldırımda bastonuna dayana dayana bir arpa boyu yol almaya çalışan dede ve ninelere yol veren kaç kişi kaldı ki.

Hele telefon elinde yaya kaldırımı işgal eden,

Sağına, soluna, önüne, arkasına bakmayan genç kız ve erkeklere ne demeli.

Yarın sen de yürüyemez hale geleceksin, yaşlanacaksın.

Hürmet edesin ki hürmet göresin.

Nezaket diye bir kural var.

Sürtünerek geçeceksin.

Yaşlıları iteleyip gideceksin.

Oldu mu ya...

İslam, islama eziyet etmez.

Günahtır.

Gerçi, günahı sevabı bilen pek kalmadı da ona yanarım.

Bir godoşluk almış başını gidiyor.

Sen bana niye öyle baktın diye arkadaşına bıçağı çekip yaralayan gençler bir huydalar.

İşte aile görgüsü olmayınca başıboşluk dehşet saçıyor topluma.

Anne ve babalar, çocuklarını milli ve manevi değerlerimizle büyütüp okutmalı.

Milli Eğitim programları da başta disiplini içeren müfredatla sil baştan düzenlenmeli.

Yoksa bu gidişat gidişat değil.

Kalın sağlıcakla...