Bazen kendi kendinle hasbıhal edeceksin

İnsan doğuyor, yaşıyor ve sonunda ahirete göç ediyor. Dünyada kalıp hiç ölmeyen olmadığı gibi fani dünyadan göçüp gidiyoruz. Dolayısı ile ben 65 yaşına merdiven dayadığım bir dönemde geriye dönüp bakıyorum. Her şey dün gibi sanki hiç yaşamamışım olarak geriye bakıyorum. Nihayetinde netice olarak bu dünyadan mutlaka göçüp gidiyoruz. Ama üç gün önce veya üç gün sonra dünyaya veda ediyoruz.
Hayatıma baktığımda 11 yaşında köyümden çıkıp okumaya başladım. 23 yaşına kadar hayatımız okuma ile geçti. Askerlik sonucu anne ve babanın isteği ile onların istediği şekilde bir evlilik yaptık. Sonra çoluk çocuk derken hayatını devam ettirecek işe başlamak.
İşe başladık ve hayatımızı idame ettirirken, hayatın nasıl geçtiğini anlamadık. Çoluk çocuk derken, hayatın şartları günlerin nasıl geçtiğini bizlere hatırlatmadı bile. Kimi zaman mutlu, kimi zaman mutsuz bir hayatla yaşamımızı devam ettirdik.
Sırtımızdan bir kat elbise ile çıktığımız köyümüzden, Allah bize evde verdi, araba da verdi ve işte verdi. İş hayatımızda memuriyetimiz döneminde çok haksızlığa uğradığımı söylemek isterim. Yargılandım ve mahkemelere çıktım ve hepsinden de berat ettim.
Yalnız şunu söyleyim çalıştığım siyasi bir kurum olması, vatandaşın menfaatinin temin edildiği bir yerde idareci olmam nedeni ile vatandaşın işi görülmediğinde her an kara çalınıp iftira edilecek bir durumla karşı karşıyasınız.
Zaten siyasi kurum olması nedeni ile seçilen başkanın düşüncesinde olmazsanız o ayrı bir düşmanlık. Her türlü iftira ile karşı karşıya olmama rağmen hamdolsun boğazımdan bir lira geçmemiştir. Ama memur olman nedeni ile atılan iftirada aklansan da bunu anlatamıyorsun.
Atılan iftiraları anlatma fırsatın olmuyor, ama kimseye hakkımı helal etmiyorum. Onlarında bende varsa helal etmesinler, haksız iftiralara maruz kaldım. İki eski Belediye başkanı benden helallik istemişlerdir, birisi rahmetli oldu.
Hiç birisine hakkımı helal etmiyorum, burada değil ahirette hesaplaşacağım. Ama ham dolsun yüzümüzün akı ile senemizi doldurup emekliliğimizi tamamlayarak emekli olduk. Asıl mesleğimiz olan gazeteciliğimize devam ediyorum.
İnanırmısınız kimseyi kıskanmıyor ve kimseye dün hasitlenmedim, şimdide aynı düşüncedeyim. Her insanı Allah yaratmıştır, dört günlük dünyada birbirimizi kırmaya gerek var mı? ha beni kıskanıp kendi kendine kuruntu yapanlar olmuştur.
Dolayısı ile bir kitaptan fazla yazılacak hayatımız olmasına rağmen, geriye bakıyorum sadece bir hiç. Geldik belli bir yaşa Azrail kardeşimiz olsa şur da kısa bir dönem daha yaşayacağız. Asıl hazır olmamız ahiretimiz değil mi? Bu dünya öyle veya böyle geçiyor dostlar.
Kimsenin özel hayatına ve kazancına bakmadan, dünyayı bana verseler neye yarar? Her şey boş ve gereksiz olduğu belli bir yaşa gelince daha iyi anlıyorsun. Çok kazananın ve parası çok olanın derdi yok mu elbet de onun derdi fakirden inanın fazladır.
Allah bizleri kimseye muhtaç etmeden yaşamımızı devam ettirdiği sürece bizden mutlu hiç bir şey yoktur. Allah çok para verip azdırmasın, az verip isyan ettirmesin. Hayatımızı kimseye muhtaç olmadan devam ettirecek bir yaşam versin yeter.
Herkes belli bir süre sonra hayata veda edecek, kimseyi kırıp dökmeye ve incitmeye gerek yok. Belli bir yaşa gelince daha iyi bir şekilde kendinizi irdeleyebiliyorsunuz. Sizlerin de dünya hırsından biraz olsun kendinizi dinleyerek irdelemenizde fayda var. Allah hepinize sağlık ve sıhhat versin, en güzel taraf burası, gerisi boş dostlar.