Bir misafirim var VALİ -1

Aksaray’ın ilk vadisi Abdullah Sabri Karter,

Bursa nakiplerinden çok meşhur, soylu bir er.

Mekteb-i Mülkiyeyi başarıyla bitirdi,

Atandığı her kente bir yenilik getirdi.

Adalar Kazasında etmişti Kaymakamlık,

Kırşehir, Elbasan’da yaptı Mutasarrıflık.

Fransızca bilirdi, vakıftı arapçaya,

Edebiyat, felsefe, tarih ile farsçaya.

Milliyetperver şair, alim ve fazıl bir zat,

(Osmanlı Tarih) yazdı, nazım halinde bizzat.

Yaptı beş yıl meb’usluk Meşrutiyet devrinde,

Bursa’yı temsil etti Meb’usan meclisinde.

Gördü Balkan harbinde halkın ızdırabını,

Üzülerek yazmıştı. O (imdat) kitabını.

İdare mesleğinde çekti binbir meşakkat,

Neler gördü ömründe; ne sıkıntı, ne zahmet?

Kırşehir’de sebepsiz mütekait olundu,

Danıştayda kazanıp mesleğine alındı.

Tam bir insan-ı kamil; sabırlı, halim, selim,

Naturası kuvvetli, soğuğa pek mukavim;

Vilayet makamında hiç soba yaktırmazdı,

Kış günü ceket giyer, bir palto yaptırmazdı.

Memleketin her yanı O’nun için vatandı,

Bindokuzyüzyirmide Aksaray’a atandı.

Üç yıl sonra Aksaray vilayete kalboldu,

Mutasarrıf Sabri Bey valiliğe nasboldu.

Aksaray’da çalıştı, bilinçli bir gayretle,

Zarif Lise binasını yaptırdı metanetle.

Bina, idadi olup hizmete girdiğinde,

Herkesin katıldığı küş’at merasiminde;

Veciz nutuk söyleyip halktan yardım sağladı,

Memnun ve mütehassıs, duygulanıp ağladı.

Dokuzyüzyirmidörtte Edirne’ye oldu Vali,

Mersin’de dahi etti başarısı tevali.

Ahiren Danıştayda üye oldu sürekli,

Dokuzyüzotuzbirde yaş haddinden emekli.

Bundan sonra yaşadı rahat bir ömrü hayat.

Yetmişiki yaşında İstanbul’da etti vefat.

Abdullah Sabri Bey’i rahmetle yad edelim,

Fatiha okuyarak ruhunu şad edelim.

                        Sadi Uluırmak (1975)