Böyle insanlar hala var mı?    

  Bu yazım dostluk adına okumaya değer, konu gerçek bir hayattan alınma. Zaman zaman yazıyorum dostlukla ilgili yazıları. Ama gerçek dostu bulmak çok kolay değildir. Günümüz dostlukları genel olarak menfaat üzerine kurulmuş dostluklardır.

      Geçen Pazar günü bir arkadaşımla beraberdim. Bana, “son programlarında yaşlılarımızın anılarını ve hatıralarını çekiyorsun. “Gel seni bir yaşlımız la tanıştırayım” diyerek bir yaşlımız la tanıştırdı. Yaşlımız 78 yaşında ama yakınları rahatsız olmasın diye ismini yazmayacağım.

        Yaşlımız la sohbet ederken kendisine bir hatıran ve anın yok mu senin dinleyelim dedim. Ama yaşlımızın bir anısını anlattı dinledik, bunu yazıp anlatmamamı istedi. Nedeni ise dinleyen yakınlarının rahatsız olabileceğini söyledi. Ama ben yazacağımı kendisine söyledim.

       Gelelim hatırasına, ama bu anlattığını bu yaşına kadar hala yaşıyor. Ama bende hatırayı dinleyince nerede böyle dostluk ve yakınlık demekten kendimi alamdım.

        Sözünü ettiğim yaşlımızın 7 yıl önce vefat etmiş bir arkadaşını sağlığı elverdiği sürece kabrinde ziyaret ettiğini, ziyaretinde onun kokusunu almak için toprağını kokladığını söylerken gözleri doldu.

Bunu neden yaptığını ve bunun nedenin ne olduğunu sordum.

        “ evladım benim bu arkadaşım, eşimden sonra en çok sevdiğim bir arkadaşımdı. Biz birbirimizi karşılıksız, menfaate dayanmayan, çıkar ilişkisi olmayan, acı ve tatlı günümüzde hiç ayırmadığımız bir dostumdu.

         Başıma bir iş gelse onu ararım, o başına bir iş gelse beni arardı. Maddi ve manevi sıkıştığımızda birbirimize destek olurduk. Yarım ekmeğimizi bölüşür, tartıştığımız da bile kırgınlığımız beş dakikayı bulmaz aynı anda konuşurduk.

         40 yıllık bir dostumla elbiselerimiz olmasa da özel günlerimizde birbirimizin elbiselerini giyerdik. Anlayacağınız dostun ölümü beni de öldürdü. Kendimi bir boşlukta buldum, böyle bir dostu kaybetmek bana çok acı verdi. Onu çok özlüyorum, onun içinde her Perşembe günü mezarını ziyaret edip mezar toprağını kokluyorum” dedi.

         Hadi buyurun bakalım, böyle dostu olan kaç kişi var? Genel olarak günümüzde dostlukların ekserisi menfaat üzerine kurulu değilmidir? Çok dost gördükleriniz bazı insanların menfaatleri çakıştığında kanlı kinli düşman olduklarını görmeyeniniz yoktur.

        Bu gün çok akraba ve hatta kardeşlerin dünya menfaatleri için birbirleri ile bırakın dostluğu düşman olduklarını ve hatta çoklarının birbiri ile görüşmediklerini bilmeyeniniz var mı? maalesef günümüzde dışarıdan değil yakınınızdan bile böyle dost bulmanız mümkün değildir.

         Yalan dünyada herkes şahsını ve nefsini düşünmektedir. Bakın adam evladından da çok sevdiği dost buluyor. Ama maalesef bu gün çok evlat menfaati olmayınca babasına bile düşman oluyor. Hatta babasını annesini dövenler bile var.

     Bırakın bir dostunuzun kabrini ziyaret etmeyi anne ve babanızın mezarını ziyaret etmiyoruz. En yakınımızdaki insanlar ani dünyadan göçünce dört gün sonra unutuyoruz. Kaldiki mezarını ziyaret edeceğiz, nerede böyle dostlar.

        Gelin karşılıksız birbirimizi sevelim, dost olup ve muhabbetleşelim. Yunusun dediği gibi, “sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz.” Dediği gibi inanın dünya kimseye kalmayacak. Hiç değilse dünyada dostluklarımız olsun, birbirimizi kalben sevelim. Yaşlı amcamızın dostluğu gibi Allah böyle dostları hepimize nasip etsin.