ÇARPIK YAPILAŞMA

Cum­hu­ri­ye­tin 10. yıl dö­ne­min­de;
Çık­tık açık alın­la,
On yılda, her sa­vaş­ta,
On yılda onbeş mil­yon genç,
Ya­rat­tık her yaşta.
Diye marş­lar söy­le­dik.
Nü­fu­su­muz 15 mil­yo­na ulaş­tı diye se­vinç­ten uçu­yor­duk.
İşte o zaman avuç içi kadar Ak­sa­ray mer­kez nü­fu­su on bini geç­mez­di.
Ka­vak­lık­lar ara­sı­na sak­lan­mış dam evler,
Bağ­lık bah­çe­lik bir belde de,
Yok­sul­luk pa­ça­dan akı­yor­du.
Her iki evden bi­rin­de,
Sığır dolu ahır­lar,
En gözde geçim kay­na­ğı idi.
Ge­çi­mi yüzde yüz tarım olan bir Ak­sa­ray.
Kış mev­si­min­de met­re­ler­ce kar yağar,
Dam kü­rü­yo­ruz
Diye ma­hal­le ma­hal­le kü­rü­yü­cü­ler, do­laş­tı­ğı Ak­sa­ray’da her hafta dam­lar­da­ki bir kaç karış kar aşağı atı­lır­dı.
Ne­re­de o kış.
Ne­re­de o yağış.
Şu ka­dar­cık ya­ğı­şa bile da­ya­na­mı­yo­ruz gitti.
Yağ­sın... Yağ­sın da,
Top­rak ana kana kana doy­sun.
Ba­raj­lar dol­sun.
Be­re­ket gel­sin yö­re­ye.
Yarım asır evvel mo­tor­lu araca daha mer­ha­ba de­me­miş­ti Ak­sa­ray.
Yol yoktu ki.
An­ka­ra’ya haf­ta­da iki kez üstü açık kam­yon ça­lı­şır,
Top­rak yolda bazen 8 ba­zen­de 18 sa­at­te gi­de­bi­lir­dik.
Konya, Bor, Niğde de öy­ley­di.
Ka­pa­lı bir kutu idi. Ak­sa­ray, Gaz, tuz, un, pek­mez oldu mu evde,
Ge­ri­si­ni boş­ver de­nir­di.
Rah­met­li ec­za­cı Vasıf Bey’in
Ec­za­ne­si dipek işi ilaç ya­par­dı.
Pek mer­ha­met­li ec­za­cı Vasıf Bey, büyük hiz­met verdi Ak­sa­ray­lı’ya. Ruhu şad olsun.
Şimdi yüz­ler­ce ec­za­ne...
Yüz­ler­ce avu­kat.
Yüz­ler­ce dok­tor.
Bir o kadar da sağ­lık ku­ru­lu­şu.
Gök­te­ki yıl­dız­lar kadar taşıt araç­la­rı.
Cadde ve so­kak­lar araba mez­be­le­li­ği ha­lin­de geçit ver­mi­yor.
Tra­fik so­ru­nu öyle bir st­re­se so­ku­yor ki va­tan­da­şı,
Elden uta­nı­yor, tu­rist­ler­den ka­çı­yo­ruz.
Buna sebep ufku dar yö­net­ci­ler.
Yüz yıl son­ra­sı­nın nazım şehir planı dik­ka­te alın­sa da,
Ya­pı­laş­ma ol­ma­dan şe­hir­ci­lik bilgi ve gör­gü­sü hedef alın­sa da,
Yeşil bir Ak­sa­ray için ya­pı­la­rın çev­re­si eki­lip bi­çil­se, ye­şi­le bo­yan­say­dı.
Yol­lar, hiç ol­maz­sa 200 yıl son­ra­sı­nı ve alt ya­pı­nın boz düz tah­ta­sı­na çe­vir­me­den ya­pıl­sa idi,
Ak­sa­ray şehir mer­ke­zi böyle mi olur­du.
Apart­man bod­rum­la­rı boş ola­ca­ğı­na araba ga­ra­jı diye de­ğer­len­di­ril­se ki imar ka­nu­nu böyle der.
Şehir tra­fi­ği böy­le­si yüz ka­ra­sı olur muydu.
Gidin şu Çer­kez ma­hal­le­si­ne,
Hacı Ha­san­lı, Zin­cir­li, Dere, Muh­sin Çe­le­bi, So­fu­lar, Coğ­la­ki ma­hal­le­le­ri­ne,
Kal­dı­rım yok. Da­ra­cık yol­la­ra iki ta­raf­lı ara­ba­lar di­zil­miş,
Yanı ba­şın­da oto­park ol­du­ğu halde, özel ara­ba­la­rın so­kak­la­rı iş­ga­li.
Çoğu apart­man­la­rın bod­ru­mu­nun depo ola­rak ku­la­nıl­ma­sı ve iniş mer­di­ven­le de yaya kal­dı­rı­mı oy­ma­sı,
Sa­hip­siz bir şehir me­sa­jı ve­ri­yor ma­le­sef.
Hal­bu­ki nazım bir imar planı koy­say­dı or­ta­ya ve har­fi­yen tat­bik edil­sey­di,
Yüz yıl son­ra­sı­nın geniş yol­la­rı ve dahi apart­man alt­la­rın­da­ki araba ga­raj­la­rı
Bütün so­kak­la­rı ve şehri,
Şe­hir­ci­lik tek­no­lo­ji­si ile imarı sa­ye­sin­de,
Bu çir­kin tablo kar­şı­mı­za çık­maz­dı.
Araba dev­ril­dik­ten sonra yol gös­te­ren çok olur.
Ve fakat araba dev­ril­me­den evvel çok ba­ğı­rıp ça­ğı­ran­lar oldu.
Du­yar­sız­lı­ğın acı­sı­nı hep be­ra­ber çek­mek­te­yiz.
Yap­ma­ya değil yık­ma­ya me­rak­lı­yız.
Ey benim sivil top­lum ör­güt­le­ri...
Bunca zaman hep yü­zü­nü­ze ölü yap­ra­ğı ser­pil­miş­li­ği­ni­zi sey­ret­tik.
Bun­dan böyle bari çağın üs­tü­ne çıkın.
Eli yüzü düz­gün bir Ak­sa­ray’ın imar ve ih­ti­ya­cı­nı prog­ram­laş­tı­rın.
Kalın sağ­lı­cak­la...