DEFÇİ

60-70 yıl evvel ne düğün salonu ne de çalgı cümbüşü vardı.

Yaz günleri evin avlusunda.

Kış günü de evin büyücek odasında.

Meşhur olmuş defçi kör Behiye çalar, hanımlar oynardı.

Bir bakıma kına gecesiydi.

Ertesi gün sabah  da gelin ata bindirilİr yada at ve öküz arabasıyla gelin alınırdı.

Erkekler bir ayrı,

Kadınlar bir ayrı,

Yaya olarak damat evine giderler, kapı önüne doluşurlardı.

Kaynata yada kaynana,

Camız, inek, koyun bağışı yaparak.

Bağışı duymayan gelin attan inmezdi.

Kaynana başlardı gelini azarlamaya...

Geline bak geline,

Attan inmeden diline,

Yazzık kaynatamın malına.

Diyerek,

Bağışa mecbur edilirdi.

Şimdi bakıyorum da,

Nişan, düğün için salon.

Alaturka, alafranga çalgılar,

Hele köylerde davul, zurna eşliğinde türküler, oyunlar üç  gün sürüyor.

İlçe ve il merkezlerinde gelin almaya onlarca ve bazen yüzlerce araba konvoy yapıyor.

Çeyiz dersen cepleri yakıyor.

Okka okka takılar bile var listede.

Tuzu kuru ailelerde,

Balayı moda oldu şimdi de.

Bu refah değil de nedir.

Dottiri işlik ve bir de fistanla gelin gitmiş  anama yanarım.

Gençler...

Çok şanslısınız.

Ve fakat yıkıma gitmeyin ne olur.

Allah geçim dirlik versin.

Kalın sağlıcakla...