Müsrif miyiz yoksa ihtiyaç sahibimiyiz?

Ülkemizde son dönemlerde yaşanan ekonomik kriz veya pahalılık nedeni ile kıyamet koparan insanların sayısı az değil. Tabi bu durumda en çok hayatını istediği gibi yaşayan insanlardan görmem mümkün. Yaşayışımıza bakıyorum o kadar müsrifiz ki inanın her şey güllük gülistanlık. Ama aslında bu yoksulluk kıyametini koparanlar ise istediği gibi yaşayan insanlar. Bizim gibi emekli, işçi ve diğer normal gelirli insanlar içerisinde açlıktan söz eden insan sayısı çok azdır. Çünkü ayaklarını yorganına göre uzatıyorlar.
Ülke güllük gülistanlık iken birden dünya da olduğu gibi ülkemizde de ekonomik kriz meydana geldi. Bir yıl piknikte mangal yakacağımıza evden götürdüğümüz kahvaltı ve diğer yiyecekleri yiyelim, bunda ne olabilir?
İlle de lüks yaşayacağımıza, normal yaşamımıza devam edelim. İnanırmısınız ben bir buçuk yıldır bir lokantaya gidip yemek yemedim. Her şeyimi evde yemek ve gidermek durumunda kaldım. Neyim eksildi ve ne kaybettim?
Ama bakıyorsunuz piknik alanları dolup taşıyor, tatil bölgeleri dolup taşıyor, lokantalar aynı şekilde ve alışveriş merkezleri dolup taşıyor. Kriz nerede ve kim açlığından ölmüş? Elbette ekonomik sıkıntı var ve bunun sıkıntısını çeken bir gurup yok diyemeyiz.
Ama öyle insanlar var ki, müsrifliğin daniskasını yapıyor. 20 sene önce hayatını normal devam ettiren insanlar bu gün servetine servet ekleyerek ulaşılması güç hale gelmiş. Evinde yemek yaptırmayıp lokantadan siparişle sofra kuruyorlar, bu mu gariban ve fakirlik?
Türkiye Cumhuriyeti kuruldu kurulalı inanın bu kadar ülkemizde sosyal devlet görülmedi. Varlıklısı da garibanı da devletten bir şeyler alıyor. Nerede görülmüş devletin vatandaşına bu kadar ekonomik destek verdiği bir sosyal devlet.
Devlet çiftçisine veriyor, hayvancısına veriyor, çalışan her kesime veriyor, dar gelirli insanlara veriyor ve ekonomik durumu iyi olmayan insana veriyor. Köylerde soruyorum herkes devletten bir şeyler alıyor. İnanın almayan insan yok desem yalan söylemiş olurum.
Geçtiğimiz günlerde benim çok yakın görüşüp tanıştığım bir dostumla görüşüyorum bana dedi ki, “ Erdoğan abi beni az çok iyi tanıyorsun 15 sene önce doğru dürüst bir şeyim yoktu. Kira ödeyerek iş araçları alıyordum. Şimdi 5 tane binek ve iş araçlarım var. Yine de hükumeti kötülüyorum çok nankörüz abi” dedi.
Aslında bu düşüncede olan o kadar kişi var ki, ama ağız alışkanlığından dolayı durumumuz çok kötü diyebiliyor. Ya da siyaset adına hükumeti kötülüyor veya Erdoğan düşmanlığından doğruları konuşmayıp ülkemizi kötülüyorlar.
Uzun lafın kısası ülkemizde elbette ekonomik sıkıntılar var. Ama asıl sıkıntı gerçek ihtiyaç sahipleridir. Bunlarda ayaklarını yorganlarına göre uzatıyor ve çok da çığırtkanlık yapmıyor. Ama asıl çığırtkanlık yapanlar durumları iyi olan ve ekonomik olarak istediği gibi yaşayanlardır. Müsrifiz ve ayağımızı yorganımıza göre uzatmıyoruz.