Neden birbirimizi gereksiz yere sevmeyiz?

Son günlerde günümüz yaşayışlarından bahsediyorum, birde insanlar arasında sevgisizlik, kıskançlık, hoşgörüsüzlük ve çekememezlik had safhada. Çoğu insanlar durup dururken kendisini hiç tanımadığı birisine husumet güdüyor. Sebebini soruyorsunuz hiç cevap veremiyor. Çünkü adamı hiç tanımıyor, ya kendi mesleğinden kendisini ileri geçmiş ondandır. Şu adam nasıl diye sorduğunuz birisine, “ yaramaz adam “ demek yerine, “kendine göre iyidir kimseye zararı yok” desek ne olur.
Toplum olarak dedikodusuz bir yaşam devam ettirsek kimse ile bir sorunumuz olmaz. Geçen çarşıda bir tanıdığa denk geldim, hoşbeşten sonra bana sordu, “ falan kişi ile bir sorunun var mı” dedi.
Bende inanın Allah şahit bir sorunum yok dedim, benimle ilgili hiç hoş konuşmadığını söyledi. Ne diyeyim dedim, Allah şahidim bu kişi ile en ufak bir sorunum yok, hakkında en ufak bir söz konuşmamışımdır dedim. “Sıkıntısının ne olduğunu neden rahatsız olduğunu sordum seninle ilgili en ufak bir şey konuşmadan sustu” dedi.
Sonra rahmetli ağabeyimle beraberdi onunla bir meselesi olmuş küsmüş ayrılmış. Meğerse sebebi dünyevi çıkarmış, onu elde edemeyince küsmüş gitmiş. Bu insan çok yağcılığından eski Belediye Başkanı Haluk Şahin Yazgı Belediye başkanlığını kazanınca, Haluk ile yakınlaşarak bir oğlunu, bir kızını ve damadını Belediyeye personel olarak aldırıyor. Ben bunu o dönem bildiğim halde bir söz söylemedim. Haluk başkana da konu ile ilgili bir söz söylemedim, bir ailenin ne kadar çoluğu çocuğu varsa belediyeye alınmaz.
Böyle bir insanın benimle hiç bir alakası olmadığı halde benim hakkımda olumsuz konuşması çok çirkindir. Şunu söylemek isterim ki, bilerek bilmeyerek insanlar hakkında yanlış konuşmadan çok uzak durmaya çalışırım.
Allah’a yemin ederim ki, hiçbir kimse hakkında bilerek olumsuz konuşmamaya ve kötülememeye dikkat ederim. Ama kendine has nedenlerden dolayı adam beni sevmeyip eleştiriyorsa ne yapabilirim ki? Kimse hakkında en ufak kötülük düşünmeyen kişiyim.
Dolayısı ile ülke olarak haset ve kıskançlıktan dolayı birbirimizi kötüleyek hiçbir şey elde edemeyiz. Bir menfaat sahibi olamayız, ancak kendimizi küçültürüz. Toplum olarak kişileri sevmesekde, onun hakkında olumsuz kouşmak yerine olumlu konuşsak ne kaybederiz?
Zaten bunu yapsak birbirimizle en ufak kötü ilişkilerimiz olmaz ve olamazda. Birisi ile bir başkası ile konuşursak sevmediğimiz kişinin muhabbeti ortaya gelse, onunla ilgili kötü şeyler söyleyerek ve hatta bunu duyanda hemen onu karşı tarafa yetiştirmese ne olur?
Bir Müslüman ve inançlı insanlar olarak dedikodudan, laf taşımaktan, kötülemekten uzak dursak biz ne kaybederiz? Kaybetmeyiz toplum olarak çok şeyler kazanırız. Birlik ve beraberliğimiz daha güzel olur. Saflarımızı daha sıkı tutarız kötülük olmaz saygı ve sevgi olur diye düşünüyorum. Gereksiz yere ve haksız yere birbirimize düşmanlık yapmadan sevgi ile birbirimizi sevelim.