SADAKA

Az sadaka çok bela defeder.

Bilhassa Oruç ayında fitre ve zekata yoksullar, yetimler, hastalar sevinir.

Evvela akrabalar konu komşular ve gözü tok fukaralara yardım edilmeli.

Gözü aç fukaralar dilencilikten kurtulamazlar.

Neyin nesi olduğunu bilmediklerimize sadaka vermek bile caiz değildir.

Karısı dilencilik yapıp kocası kahvede miskin miskin oturanlar az değildir.

Kocasına kumar ve içki parası toplamak için sabahtan akşama kadar çalmadıkları kapı bırakmayanlar az değildir.

Böylesi su gibi genç ve güzel kadınların korkusuzca apartmanlara girip kapı çalmalarına sinir oluyorum.

İsteyenin yüzü bir kara, vermeyenin yüzü iki kara denir ya...

Çıkarıp bir lira verildi mi,

Beğenmeyip kağıt para istemeleri bir komedi.

Memleketimizde dilenciliğin de bir meslek halini aldığı görülüyor.

Halbuki, devlet sosyal hizmetler açısından dul kadınlara, yaşlılara bile yardım ediyor.

Bir dilenci kadın büroma geldi.

Hayır istedi.

Kocan var mı dedim.

Öldü dedi. Dört çocuğumun her biri bir yanda kendisine bakmadıklarını söyledi.

Ben de; anam öldü, babam yetim kaldı. Maaşı ve evi de var, gel seni babamla evlendireyim deyince,

Koca kahrını kim çekecek diyerek çekip gitti.

Halbuki evvelden nikah altında ölmek sevaptır diye, dini nikahla da olsa dul kadınlar koca arardı.

Şimdi devlet besliyor.

Karısı ölmüşler eş arıyor, bulamıyor.

Dul kadınlar kızlardan daha bulunmaz hale geldi.

Bana göre devletin kesenin ağzını açması insanlarımızı tembelliğe  alıştırmıştır.

Devlet yardımları yerine,

Al sana iş ve aş.

Denilmeli ve bu şekilde isabetli yatırımlarla işsizliğin önüne geçilmeli.

Kalın sağlıcakla...