BAL TUTAN PARMAĞINI YALAR

Laleli mahallesinde ve de Çiftlik mahallesinde,

Kurduğu sera içinde yetiştirdikleri yeşil soğan vasaire ile,

Kış boyu geçimini sağlıyor.

Bahçeci yeşil soğanı bir uçtan söküp yarım kilo bile gelmez bağ yapıp 500 liradan satıyor.

Serada boşalan topraklara yeniden soğan ufağı dikip ikinci mahsulü alıyor.

Toprağı çiftlik gübresi ile kuvvetlendirip tamamı doğal olan mahsulü yetiştiren emekçi aile fertleri hep birlikte sera altını kanaviçe gibi işliyorlar.

Laleli’de bir bahçeci tanırım.

Çilek yetiştiriyor.

Doğal olarak yetişen çilekler pek de lezzetli.

Yaz boyu pazarlayıp yalnız ve yalnız çilek mahsulü ile geçimini sağlıyor.

Gene Laleli’de arıcı Mustafa’yı tanırım.

60-70 arısı var.

Arıcılık ilmini almış.

Yaz boyu çiçeğin bol olduğu kırsal kesime kamyonla taşıdığı arıları oracıkta yayıyor.

Kendisi de çadır altında ailesi ile birlikte günlük hayatını yaşıyor.

Bahsettiklerim tarımla meşgul olanlar.

Ve bir de elinden iş gelen beceri sahibi kadınların esnaf olmalarına ne demeli.

Siparişini alıyor, evinde Aksaray’a mahsus yemekleri yapan ve evinize kadar getirip teslim eden hanımları kim takdir etmez ki.

Çocuk bakımında, hasta bakıcılıkta, ev temizliğinde çalışan hanımlar minnetsiz yaşıyorlar.

Bu çalışma ile evlatlarına yüksek tahsil yaptıran hanımlar eli öpülecek annelerdir.

Yufkacı hanımlar açtıkları dükkanlarında yufka açacak kadın bulamıyor.

Durup dururken adama para verilmez.

Becerin olacak.

Kafayı çalıştıracaksın.

Miskin miskin o kapı benim şu kapı senin diye gezip de fukaralıktan şikayet edenlere şaşarım.

Bal tutan parmağını yalar.

Kalın sağlıcakla...