ÇİĞDEM

Kardelen çiçekleri nöbeti çiğdeme devretti.

Her şey mevsiminde güzeldir.

Çocukluğumda Kurtuluş mahallesinin oturduğu boş arazide çiğdem kazmaya giderdik.

Bir demet çiğdem çiçeğini bağlar, öğretmenimize götürürdük.

Pek makbule geçerdi.

Çiğdemin ardından şebboy, papatya tepeleri süslerdi.

Hele aralarında gelincikte kıpkırmızı çiceği ile baharın güzelliklerini sergilerdi.

Şimdi bakıyorum da eskinin çiğdemi, gelinciği, papatya ve şebboyu gelin olmuş gitmiş.

Otlar yakıldıkta çiçeklerin tohumlarıda yanıyor.

Böylece kırsal alanlar çıplak kalıyor.

Her evde üzerlik bulunurdu.

Nazar değmesin diye evlerde ateş tavası içinde yakılır dumanı mis gibi kokardı.

Hatta ahırlarda bile hayvanlara nazar olmasın diye üzerlik tütsü verilirdi.

Şimdi mezarlıkta pek fazla üzerlikden bir kök bile arada bul.

Çoğu evlerin kapı üstlerinde üzerlik taneleri ile mavi boncuk karışımı ve hatta çalı iğde dalı dizilir asılırdı.

Atalardan kalma bu gelenekler kalmadı şimdi.

Bunca deneyimlerimden sonra ben nazara inanırım.

Her toplumda haset ve fesat kol gezer.

Bunu etkisiz hale getirmek içinde nazar boncuğunu eksik etmem.

Gelenek ve göreneklerimizi boş bir kutu diye görmeyiniz.

Kalın sağlıcakla...