DAĞ BAĞLARI

Kurtuluş tepelerinin arkası düzlük arazide 50 kadar dağ bağları kurulmuştu.

Aksaray’ın meşhur sivrisineğinden kurtulmak için Bandocu Hasan efendi, Topal Salih, Mısırlı Enver efendi, Seyfullah Kuyucu hoca, Nevşehirli Bekir efendi ve dahaları güneş batmadan Kıbrıs eşekleri ile dağ bağlarına giderdi.

Demokrat Parti İlçe Başkanı Faik Ökçesiz, halı heybeyi eşek sırtına atar kendide biner dağ bağlarına giderken postane arkasında İşçi Partisi Başkanı Faik Gür’ü dükkanı önünde görünce;

‘Daaahkominist’ diye eşeği imballadıkça eşek kıç atar Faik Gür’de gülerdi.

Eskiden toplum barışık ve bağışlayıcıydı.

60-70 Yıl evvel dağ bağlarında merak fazlaydı.

Taş evleri önünde kilimler serilir yataklar serilir küfür küfür serin rüzgarda bülbül sesleri ninni söylerken mışıl mışıl uyunurdu. 

Şehirde ise bit, pire, tahta kurusu ve de sivrisinekle insanlar boğuşurdu.

Ne zaman ki bataklıklar kurutuldu şehirde sığır sürüleri görünmez oldu. Şehircilik başladı.

Ve de DDT bit, pire ve tahta kurusunun canını okudu.

Dağ bağlarına ihtiyaç kalmadı.

Kendi haline bırakılan o güzelim bağlar ve kayısı, badem ağaçları yakın köy halkı tarafından odun niyetine söküldü.

O taş evleri yıkıp taşlarını çekip gittiler.

Dere içinden patika yolla çıkılan dağ bağlarının yerinde bozkır var şimdi.

O tepeleri ağaçlandırmak için DSİ çok emek verdi.

Çam dikildi, badem çekirdeği ekildi.

Emekler boşa gitti.

Parsellenip Kurtuluş sakinlerine dağıtılmış olsa idi.

Dağ bağları isim yapardı.

O güzelim cam gibi parlak üzüm salkımları şehirdekilerin nasibini artırırdı.

Yönetim...Yönetim....

İlle de yönetim.

Ufku geniş yönetimlerden yoksun olmamızın cezasını hep birlikte çekiyoruz.

Kalın sağlıcakla...