EKMEK ELDEN SU GÖLDEN

Fakir fukaraya dağıtılmak üzere Ortaköy Kaymakamlığı’na bir kamyon kömür gelmiş.

Kömürü kamyondan aşağı indirecek işçi aranmış.

İlgili memur eli boşlar kahvesine gidiyor.

Kaç para isterseniz vereceğiz.

Bir kamyon kömürü aşağı indireceksiniz.

Ve hiç kimse memurun yüzüne bakmamış.

Olayı kaymakama aktarmış memur.

Kaymakam bu defa yanına başka bir memur alarak kahveye gidiyor.

Ben yeni tayin edilen kaymakamım. Yeşil kartı olanlara sosyal yardım yapacağız. Yeşil kartı olanlar isimlerini yazdırsın demiş.

Kahvede oyun oynayan 15 kişinin hepsi de yeşil kart sahibiymiş.

İsimler tespit edildikten sonra o kişilerin yeşil kartı iptal edilmiş. İşte alnı öpülecek kaymakam.

Kömür de verilmemiş.

Bu hadise devletin milletini nasıl bir tembelliğe götürdüğünün açık bir belgesidir.

Dul erkekler evlenemiyoruz diye şikayetçi.

Dul kadın maaşı.

Yaşlılık maaşı.

Çocuk parası.

Ekmek yemek ayaklarına kadar gidiyor.

Bu ne imiş toprak parası.

Bu ne imiş destekleme.

Hazinenin dibi göründü vesselam.

IMF sağ olsun öyle mi.

Gazeteye dilenen bir kadın geldi.

Orta yaşlarda.

Sordum...

Kocan yok mu?

Öldü.

Çocukların var mı?

Her biri bir yanda bana faydaları yok.

Anam öldü. Babam yetim kaldı. Gel seni babamla evlendireyim. Emekli maaşı var, evi var.

Dediğimde;

Koca kahrını kim çekecek deyip gitti.

Eskiden dul kadınlar nikah altında ölmek sevaptır diye koca ararlardı.

Şimdi ise tersine döndü.

Allah’tan sağlık, devletten aylık değil mi?

Bu dağıtılan paralarla iş yeri üreteceksiniz.

Al sana iş ve aş diyeceksiniz.

Noktayı koyacaksınız.

Bütün Türkiye bu.

Hazıra dağ dayanmaz.

Siyaset gördünüz mü devleti ve milleti nasıl çirkinleştirdi.

Vekillerimiz uyuyor mu?

Kalın sağlıcakla...