ESKİ AKSARAY

1932 de vilayetlikten düşen Aksaray’ın hali yürekler acısıydı.

Şimdiki Sultanhanı Kasabası bile değildi.

Kavak ormanları arasına saklanmış dam evlerde on bin kadar nüfus yaşardı.

Halkın geçimi tarım ve hayvancılıktı.

İlk vilayetlik döneminde şimdiki Mehmet Şişman işhanının bulunduğu yer Agah’ın hanı idi.

İki katıydı.

Zeminde at, eşet, öküz kapatılır.

Üst kattaki küçücük odalarda da genel ev işletilirdi.

On kadar hayat kadınının anası ve de babası vardı.

Bunlardan izin çıkmadıktan sonra kuş uçurtulmazdı.

1932 de vilayetlikten ilçe olunca Aksaray,

Göç kabul etmeye başladı.

Bulgaristan’da Türklere rahatlık verilmiyordu.

Göçmen mübadelesi yapıldı.

Rahmetli Mustafa Kemal Paşa onbinlerce Türk aileyi Anadoluya getirtti.

İl ve ilçelerde 3-4 sene misafir edildi soydaşlarımız.

Aksaray ilçesine de 300 hane göçmen verildi.

3-4 yıldan sonra Ankara İskan Bakanlığı’ndan bir hayat geldi.

Zamanın belediye başkanı rahmetli Muhittin Perek’ten göçmen köyü yapılmak üzere arsa istendi.

Heyet gezdi dolaştı.

Sağlık Kasabası mevkiini münasip buldu.

Her aileye Aksaray’ın merası olan sazlıktan 20 şer dönüm arazi de dağıtıldı.

Söz sahibi ağalar, bizim hayvanların otlakiyesini verdiniz diye belediye başkanına etmediğini koymadılar.

Evini bile taşlattılar.

Başkan Muhittin Perek isyancı ağaları topladı.

Hemşehrilerim...

Söylemeyim dedim ama söylettiniz.

Saz sivrisineğin yuvası.

Sıtmadan yarısı ölür yarısı da kaçar gider saz gene size kalır.

Deyince ikna oldular.

Hem de öyle oldu.

Sağlık köyünde her gün bir ölü taşındı mezarlığa.

Kalan yarısı da Eskişehir, Bursa, Adapazarı tarafına göç ettiler.

Şimdi Bulgaristan göçmenleri soyundan 20 hane kalmadı Sağlık Kasabasında.

Çevre köylerden aileler gelip yerleşti kasabaya.

Aksaray Sağlık Kasabası, Aratol ve Topakkaya ile birleşti.

Ve bu kasabaların Aksaray’ın birer mahallesi olacağı söyleniyor.

İşte 80 yıl evvelki Aksaray.

Kalın sağlıcakla...