ESKİ ÇAMLAR BARDAK OLDU

Uluırmak’ın mahsun bakışları bana eskiyi hatırlattı.

Gökçeköy barajı yapılmadan evvel her yıl sel korkusu ile yaşanırdı.

Şimdi nerede o yağmur.

Nerede o sel suları.

Uluırmak yatağı tozlu yol oldu da ona yanarım.

En son 1960’da tepelere yağan yağmur ve dolu koca koca kayaları aşağılara indirirdi.

En büyük sel Kurtuluş derelerinden iner, mahalle evlerini tehdit ederdi.

Herkes evine sel suları girmesin diye sulara yön vermeye çalışsa da, değişen bir şey olmazdı.

Kurtuluş ve Laleli sel sularının korkulu rüyası idi.

Bilhassa Mayıs ve Haziran aylarının sel suları çok acımasızdı.

Bostancı daracığından Coğlakı caddesine giren, çamur taşıyan sel suları.

Sokağı bir ırmak görünümü ile kapatırdı.

Herkes başı derdine düşmüştü.

Coğlakı’da, Kara Ahmet’in, Mustafa Şengül evime sel girmesin diye kapıyı kilim vesaire ile tıkamaya çalışırken, heyecana dayanamayıp kalbine yenik düşmüştü.

Yine Coğlakı’da Uzun Dede mezarının karşısında, evini sel sularından koruma gayretinde olan kunduracı Yusuf Usta, tıpkı rahmetli Mustafa Şengül gibi, Yusuf Usta’da kalbine yenik düştü. Rahmeti rahmana kavuştu.

Küçük Coğlakı, Pamucak mahalleleri de çamurlu sel suları gömük halini aldı.

Şimdiki gibi iş makinelei de yoktu. Bel ve kürekle bu kızıl çamuru evlerin alt katındn ve de bahçelerden temiz lemek haftalar sürdü.

Şimdi o eskinin yağışlarını özlüyoruz velakin boşuna.

Toprak öyle taşlaşmış ki,

Çiftçi anız bozmaya kalktı. Traktörün pulluğu tarlaya batmaz oldu.

Kurak bir yaz ağaçları bile kuruttu.

Samanın kilosu 300 lira.

Buğday, arpa, mısır yüzde elli zamlandı.

Geçen yıl kilosu 200 liraya satılan kuru yonca balyaları bu yıl 300 lirayı geçti.

Küresel ısınma Aksaray İl’ini daha çok vurdu.

Cenab-ı Mevlam iyisini bilir.

Kalın sağlıcakla...