ESKİLER MÜZELİK OLDU

Açıl mor menekşem.

Bahar erişti.

Haydi de haydi.

Bizim kısmetimize,

Ak zambak düştü.

Menekşem hey!

Haydi de haydi.

Yarım asır evvelinin şarkılarından bir beyit sundum.

Bu şarkıyı bilen kaç kişi kaldı ki.

Bakın ne asaletli bir deyiş var.

Ya şimdilerde,

Hamiyet Yüceses’in makberi okumasından göz yaşı döken kaldımı ki.

Bir zamanlar Hamam boğazında işlenen kıtel, ağıtlama ile teselli buldu.

Hamam boğazında koptu kıyamet,

Kazımım, aslanım, yavrum nerelerde yatıyon.

Seni öldürenler kuzum,

Mapus yatıyor.

Gene yarım asır evvel,

Ankara radyosu yurttan sesler proğramında

Muzaffer Sarısözen hemşehrimiz Hacı Ahmet Gürses’i de kadroya almıştı.

Gürses hem saz çalar ve hem de okurdu.

Babası müezzin Hacı İbrahim efendi belediye yanına vardığında oğlunun radyoda çalıp söylediğini duyunca,

Benim oğlanın kıçına iğne batırmışlar.

Bağırttırıp duruyorlar.

Deyince,

Duyanları güldürmüştü.

Rahmetli Hacı Ahmet  Gürses’in sesi de,

Babası Ulu Cami müezzini Hacı İbrahim efendinin sesininin aynısı ve soyadının tıpkısı idi.

Babası vefat edince yerine atandı.

Gametlerde, babası Hacı İbrahim efendiyi aynada görür gibiydi cemaat.

İşte eskilerden bir takvim yaprağı sundum sevgili okuyucularıma.

Hatıralarımızla rahmet okuyalım geçmişlerimize.

Kalın sağlıcakla...