FAKİR MAHALLESİ

Bir zamanların en zengin mahallesi Kalanlar idi.

Şimdi ise şehrin en fakir mahallesi.

Dolmuş bile çalışmıyor.

Dolmuş parası verecek gücü yok ki Kalanlar sakinlerinin.

Dolmuştan kısıyor, ekmek parası ediyor.

Bir zamanların en zengin mahallesi idi dedim.

Beş adet su değirmeni vardı.

Uluırmağın su gücü Kalanlar mahallesi üstündeki uçurumdan değirmen taşlarını döndürürdü.

Oluk başında oynayan.

Çark evine düşer.

Sözü değirmen sayesinde çok meşhurdu.

Daha elektrik gücü ile çalışan değirmen yoktu.

Çok uzak köylerden buğdayını un yapmak için köylü Kalanlar’a koşar.

Haftalarca nöbet bekleyenler olurdu.

Kalanların yerlisi hemen hemen kalmadı. Hep şehre taşındı.

Sanatkar oldular. Bir iş bulup çalıştılar.

İşte bu Kalanların yerli insanları keşke daha evvel değirmenler kapansaydı.

Şehre taşınır, zenaata yönelirdik diyorlar.

Bir de hani eden bulur denir ya.

Kalanlar, değirmenleri sayesinde tavuk, ördek, kaz çiftliği gibiydi.

Beleşe beslenirdi kanatlılar.

Değirmenciler, kaz, ördeğin hakkı diye değirmenin ayarını bir bozar buğdaylar su ile buluşur kaz, ördek vak vak ederek sanki buyurun sofraya derdi.

Müftü Sadık Hoca Cuma namazını kıldırmak için eşek sırtında Kalanlara gider.

Tavuk ya da kaz, ördek dolması ile ikramda bulunurdu, Kalanlar hanedanları.

Tatlı hayal kaldı o zengin Kalanlar mahallesinden.

Kalın sağlıcakla...