GÖRDÜKLERİM BİLDİKLERİM

Geçen haftalarda Ervah kabristanlığında Şeyh Hamidi Veli (Somuncubaba) hazretlerinin türbesi yanında Cuma namazını eda eden yüzlerce vatandaştan biri de bendim.

Somuncubaba mezarı ve çevresinin yarım asır evvelki perişan halini düşündüm de imar ve ihya edenlere içimden geldiğince; Allah’ın rızası yağmur olsun üzerlerine yağsın diye dualar ettim.

Aksaray dışından bilhassa ziyarete gelen vatandaşlar fevkalade duygularla memnun ayrılmaları görülmeye değerdi.

Somuncubaba türbesinin korunup kollanması iftiharımız ve yüz akımızdır.

Yarım asır evvel bez parçalarının sarktığı dilek kapısı yok şimdi.

Yazın şenlendirdiği ervahta sahipli ve sahipsiz mezarlar dikkatimi çekti. Çiçeklerin açtığı mezarlar yanında kavrulmuş otların yanıksı kokusuyla kaybolup giden mezarlar sessiz ve mahzundu.

Yarım asır evvel bahar mevsiminde o hoş kokulu şebboy ve gelin yüzlü dana gözlü papatyalar olurdu, yok şimdi bunlar.

Ve bu güzel çiçekler bu yıl kayboldu.  

Baraj suyunu taşıyacak sol sahil kanal inşası kabristanlıktan geçti ve sahipsiz mezarlardan cesetler dozer önüne takıldıkça epey bir tepki doğmuştu. Bir ay evvelinden kanal güzergahında bulunan mezarların tenha yerlere taşınması hususu ilan edilmiş ve fakat sahipsiz olanlar kazaya uğramıştı.

Bir bakıma sol sahil sulama kanalının kabristanlıktan geçmiş olması ebedi istirahatgamızı şenlendirdi. Çamlar, çınarlar, selvi kavaklarla kabristanlık sanki cennetten bir köşe oldu.

Mezarlığın bu güzel görünümüne sebep olanlara herkes gibi ben de dualar edip takdirle karşılıyorum.

Kalın sağlıcakla...