İSLAM’IN İLK ÜNİVERSİTESİ

Zinciriye Medresesinin hapishane olduğunu bilen kaç kişi kaldı.

70 yıl evvel,

Ağır cezalı suçlara Niğde Ağır Ceza Mahkemesi bakardı.

Aksaray’da asliye ceza, sulh ceza davalarına bakılırdı.

20 kadar mapus da, Zinciriye medresesinde cezalarını çekerdi.

Hapisler, belirli saatlerde kapı önüne çıkarılır,

İğneci su arkının geçtiği hapisane bahçesinde dolaşan hükümlü ve tutuklu insanlar,

Şimdiki gibi ekmek elden su gölden değil.

Her mapus parası ile yada dışarıdaki yakınları tarafından ekmek katık getirilir, içecek su bile şadırvandan taşınırdı.

Yatak ve yorganı yakınları getirirdi

Kimileri de hasır üstünde ceketi sırtına alır yatardı.

Cezaevi müdürü kısa boylu şişmanca olan,

Taşpazarlı Gurdavın Osman Kurt idi.

Kayıtsız  şartsız tam bir oterite kurardı.

Alman harbi dediğimiz ikici cihan savaşında, Ordu için eski hamamda depolanmış buğday, çürüdü ve kokudan geçilmez oldu oracıktan,

Ekmek karneye tabi olduğu halde kimse el süremezdi açıktaki buğdaya,

Dört çocuklu bir baba,

Gece yarısı bir çuval buğday doldurup ırmak boyundan sırtında götürürken yakalandı da,

Tenzilatsız iki yıl hapis yattı.

Haydiyin bakalım, ikinci bir adam açıktaki buğdaya el sürsün de görelim.

Bakıyorum da şimdinin tutuklu ya da hükümlü mapuslar,

Devlet kesesinden verilen yemeği beğenmezler, boykot ederler.

F tipi cezaevi insani değil diye,

İsyanlar, gösteriler neden?

Hapis sayısı artınca,

Fabrika caddesinde Us işhanı yerindeki Bayatoğlu hanı hapsane oldu.

Ve bu sırada Aksaray’da Ağır Ceza Mahkemesi kuruldu.

İlk Ağır ceza reisi de sevilen, güven duyulan Macit Bey di.

Duydum ki, Zinciriye Medresesi restore edilirmiş.

Sevindim.

O moloz yığınlarının olduğu bahçesi de yeşillendirilirse ne mutlu,

Dilerim, bu restorasyon hizmeti arpalık olmaz,

Altı yılda değil altı ayda tamamlanır da,

Düzeldik diye rahat bir nefes alırız.

Kalın sağlıcakla...