KALPLER KALAYLANDI

Mübarek Ramazan ayının son haftasına girdik.

Günahlar döküldü.

Kalpler kalaylı tas gibi pırıl pırıl oldu.

Dostlara gül verdik.

Gül yoksa gülü vermeyi öğretti Ramazan ayı.

Dilerim bu minval üzere

Gel seneye sağlık ve huzur içinde yetişiriz.

Ben bir hatırlatma yapacağım...

Yanılmayan bir mevla.

İnsanlar yanlış yapabilir,

Ve bu yanlışa gülücekle cevap vermeliyiz.

Kavga değil,

Kalp kırmadan,

Barış ve bağışlamaya gönülden sarılanlar sevabın alüyyul alası ile mükafatlanır.

Gelmiş geçmiş  insanlarımızın çoğunu tanırım.

Zengin olmuştur.

Fakat öylesine.

Bu dünyadan göçüp gittikten sonra mirasçılar har vurup harman savurmuşlar.

Ancak, az kazanayım da çocuklarıma haram  lokma yedirmeyim diyenler.

Kol budak salıp mezarları gül bahçesi halini almıştır.

Meyveli ağaç olan varlıklı insanlar, çoğu fakir fukaraya ekmek kapısı açar da sosyal güvence verdi mi,

İşte o zat meyveli ağaçtır.

Meyvesiz  ağaç dahi olsa,

Gölgesinden yararlanmak ne büyük saadettir.

Gücü nisbetinde,

Geçimini tehlikeye sokmadan,

Hayır ve hasenatın en makbulu.

İşsize ekmek kapısı açmaktır.

İş ve aş üretenler

Bereket yağmuru ile Allah’ın ödüllendirmesi muhakkak,

İlim, bilim ve teknoloji insanları ve de ülkeleri refaha götürür.

Çalış...

İlim ve bilimin hakkını vererek çalış.

O zaman cennet bahçesinde güller açılsın.

Ben çalışan insanları çok çok severim.

Herkes de sever.

Yokluk, çalışmakla kovulur.

Muhanete muhtaç olmadansa, çalış,

İnsanlığa hizmet için,

Yeni yeni buluşlara koş.

Yakaladınmı sen o zaman yaşamın tadına bak.

Kalın sağlıcakla...