KAR SATIYORUM KAAAR

60-70 Yıl evveli Aksaray, daha buzdolabı ile tanışmamıştı.

Yaz sıcağında, Hasandağı yöre insanları kar satıyorum kaaar...

Diye çarşı içinde dolaştırırlardı.

Siyah keçi kılından örülmüş torba ve heybelere Hasandağı’nın karı basa basa doldurulur.

Sabahın şafak vakti eşek sırtında yola çıkarlardı, öğle sıcağında şehre indirirlerdi.

Bağıra çağıra,

Tası beş kuruştan kar satılırdı.

Azmi Milli Un fabrikasının soğuk hava deposunda kalıp kalıp üretilen buz da dondurmacı rahmetli Faris Gülüm’ün dükkanında satılırdı.

Topraktan yapılmış Avonos testisi ya da bocut denilen Koçhisar testisine Ekecikten gelen kan gibi sıcak şehir suyu doldurulup gecenin serinliğinde dışarı bırakılsa da,

Kar veya buz ile soğutulmuş su beden hararetini birden alırdı.

Alırdı da, fanaljit, bronşit , zatürre fırsat kollasa da, aldırış eden olmazdı.

O devirde köylü çarık giyer.

Çoğu zaman yırtılan yarım çarıkla gününü gün ederdi.

14 Mayıs 1950 seçimleri ile halk yönetimi ayak basınca,

Başbakan Adnan Menderes geldi. Ayağımız lastik gördü diye soğuk kuyu ayakkabı devrimini anlatmaya çalışırdı.

İşte bu zamanda Hasandağı karını yaz sıcağında şehre indiren köylü,

Soğuk kuyu lastikle ayağı rahat edince Demokrat partiye daha sıcak yaklaşır oldu.

O devirde, çarşı içinde 20 den fazla HAN vardı.

Sırtındaki 100 kilo yükle,

Banamısın demiyen eşekler taşıma aracında birinci idi.

İki tekerlekli kağnılar ikinci idi.

Deve katarları.

At arabaları zengin işi idi.

Eşek, at, öküz hanlara kapatılırdı.

Develer, pazar yeri olan belediye önünde çöndürülmüş halde bekletilirdi.

O mübarek hayvanlar gün boyu ne birşey yer ve ne de su içerdi.

Bu kadar tahammüllü hayvanlardı.

Sevgili vatandaşlarım...

Ben size 60-70 yıl evvelinin resmini çiziverdim.

Şimdiki toplum yaşantısı ile karşılaştırın da, halimize şükredelim.

Haçlının düşmanlığı ile savaşlar yakamızı bırakmadı.

Ve bu yüzden yoksul kalmış bir millet,

Vatanın bağrına hançerini dayamış düşmandan kurtaran Mustafa Kemal Paşa,

Nur içinde yatsın.

Kala kala bir Anadolu kalmıştı.

Bu kadarını bile bize çok gören Haçlılar işgal ettiler aziz vatanımızı.

Allah’ın inayeti ile Mustafa Kemal paşa çıktı. Dağlar eşkiya ile dolu olunmasına rağmen,

Milleti bir bayrak altında topladı.

Yedi düvele karşı 4 yıl savaştan sonra İstiklalimize kavuştuk.

Türkiye Cumhuriyetini yolda bulmadık.

Tarihimiz boyu tüm şehitlerimizi 91. yılını idrak ettiğimiz Çanakkale Zaferi şehitlerimizi unutmak nankörlüktür.

Unutmadık. Unutmayacağız.

Rahmetle anıyoruz.

Dualarımızla cennet mekan olmalarına seviniyoruz.

Bütün bu kurtuluşlar, birlik ve beraberliğimzle mümkün olmuştur.

Vatanın bölünmezliğini haykıralım yer gök duysun.

Kalın sağlıcakla...