KIZLI KAHVE

Sarraflar çarşısında Cemil Yoğuran otelinin yerinde kızlı kahve vardı.

Aksaray’da ilk kez şarkı türkü söyleyen sanatkar bayan getirildi.

Kızlı kahvede isteyen az bir para karşılığı kızlı kahvede okuyucu bayanları izlerdi.

Bu sebepten burası kızlı kahve diye belleklere yerleşti.

Sonraları bu kahve lokanta oldu.

Önceleri Ahmet Berksoy ve sonraları da Rasim Tosun lokantayı çalıştırdı.

Ancak Ürgüp’lü Mehmet Usta’nın mayhanesi varken içkisiz lokanta çalışmadı.

İki türkücü bayanın şarkı okuması büyük hadise oldu.

Sonraları sinemalar tiyatroya dur deyince sanatkar getiren olmadı.

1970’lerde emek sinemasından dışarıdan getirilen türkücü ve şarkıcılar epey kızlı kahveyi aratmadı.

Ve fakat televizyon icat olunca şarkıcı ve türkücü konserleri de tarih oldu.

Bakın nereden nereye.

Şimdi her hane kızlı kahve oldu.

Dünya öyle hızlı dönüyor ki yarın ne olacağı bilinmez.

Kalın sağlıcakla...

SEL SELİ GÖTÜRDÜ

1960’da da böyle olmuştu.

Mezarlık, Kurtuluş, Laleli, Zafer mahalleleri üstündeki tepelere yağan dolu toprağı bir karış örtmüştü.

Çoğu evlere sel suları girdi.

Yaz günü sıcağında birden eridi tepelerdeki dolu, sel seli götürdü.

Mahruti çadırlar kuruldu.

Evi harap olan aileler bu çadırlarda barındırıldı.

Seyyar kazanlar kaynadı.

Yemek verildi kazazedelere.

Coğlaki’da evine su giren Kara Ahmedin Mustafa Şengül kapıya kilim keçe bastırırken heyecandan kalp kirizi geçirdi ve oracıkta ahiret yolcusu oldu.

Gene Coğlakı girişinde kunduracı Yusuf Usta da öyle oldu.

Sel suları evinin altına girince heyecandan kalp krizi geçirdi. Oracıkta vefat etti.

O yıl da ekin tarlada kaldı.

Ne biçer ve hatta tırpan bile ekinleri biçememişti.

Yatan ekinler orakla derlenip toplandı.

Endüstri bitkisi pancar, gündöndü, bağ ve bostan yağmur suları ile bayram yaptı.

Bol mahsul alındı.

Bu yıl da böyle oldu.

Bereketli bir yıl çok şükür.

Kalın sağlıcakla...