KÖY ODASI

Aksaray ilçe iken kaymakamlık makamı,

Ve il olunca da Valilik makamı bazı bazı, kişiye özel,

Köy odasını anımsatırdı.

Duyumların sağlıklı olup olmadığına ihtiyaç hasıl olduğunda ayda yılda gittiğim devletli makamında siyasilerin kahve ve çay sefası gözüme çarpardı.

Hatta bir kaç kez, sizi yalnız bulmak nasip olmayacak diye uyardıklarım olmuştur.

Bilhassa iktidar mensupları daha çok işgal ederlerdi makamı.

Geçmişte bir gün baktım ki,

Elifi görse mertek sanan bir alt yapı siyasi,

Bir elinde kahve diğerinde sigara ayak ayak üstüne atmış.

Bir merhabayı dahi esirgemişti gelen gidenden.

Arkasından bir daha bir daha derken mülki makam bazı bazı olmuştu köy odası.

Biz bize dert aktarmak fırsatı çoğu zaman bulunmazdı.

Ve bu alt yapı siyasiler evlerine gittiklerinde çoluk çocuğuna bir de hava atarlardı.

Kaymakam, yada Vali;

Gel de iki sohbet edelim dedi.

Gittim,

İki saat sohbet ettik,

Şöyle şöyle dedim.

Böyle böyle konuştuk!

Der, kendisini yıldızlardan sayardı.

Tabi bu anlattıklarım bazı bazı olsada,

Devletimiz ayağa düştü diye üzülürdük.

Şimdi bakıyorum da İlimiz Valisi Sayın Sebati Buyuran bu hayırsız geleneği rafa kaldırmış.

Siyasilerle ve her kesim ziyaretçilerle arasındaki mesafeye sınırlama getirmiş.

Verilen randevu saati bitti mi.

Sekreter tarafından uyarılıyor,

Diğer ziyaretçinin makama alınabilmesi için bir evvelki makamı terkediyor.

Yani, laübalilik bitti devlet kapısında.

Bu ciddiyeti iktidar ve muhalefette anlayışla karşılamış olması da takdire şayandır.

Sayın Vali Sebati Buyuran beyefendiyi müsadeleri ile takdir ve tebrik ediyorum.

Benim devletim ciddiyetini muhafaza etmelidir.

Bu bir devlet otoritesidir.

Kalın sağlıcakla...