ÖŞÜR

Padişahlık döneminde her köyün ürettiği ihale ile satışa çıkarılırdı.

İhaleyi alanlar öşür memuru ve bekçisi ile o köye bu aylarda varıp oturdu.

Çiftçinin  ürettiği buğday, arpa, çavdarın onda birine el konulurdu.

O köyün öşürünü kaça almışsa öşür taciri,

İhale ile satın aldığı para çıkar veya çıkmaz,

Kar da ederlerdi, zarar da.

1923 Cumhuriyetin ilanı ile birlikte öşür kaldırıldı.

Çiftçi rahata erdi.

Ve bu defa 1939 da Alman harbi denilen 2. Cihan Savaşı patlak verdi.

Alman diktatörü Adolf Hitler tüm Avrupa’yı kasıp kavuruyordu.

Alman Orduları Moskova kapılarına vardı.

Sovyetler Birliği’nin Lideri Sıtalin Amerika’dan yardım talep etti.

Başkan Rozvelt Sovyetlere para, silah ve her türlü mühimmatı yağdırdı.

Bir yandan da başkan Rozvelt Fransa üzerinden binlerce uçak ve gemi ile Normandiya çıkarmasını yapınca,

Alman Diktatörü Hitler kayboldu.

Almanya kayıtsız şartsız teslim oldu.

İşte bu savaşta yarım milyon askeri silah altında tutan Türkiye,

Devlet hissesi adı ile öşürü yeniden gündeme getirdi.

Zamanın Aksaray kaymakamı Alaattin Siyavuşgil başkanlığında bir komisyon kuruldu.

Her Köy ve Kasaba’nın vereceği devlet hissesi belirlendi.

Köylere memurlar gönderilerek muhtarlıkta o köyün çiftçilerinin gücüne göre şahısların vereceği devlet hissesi belirlendi.

Devletin ölçme ve ambar memurları ile bekçisi o köyde kuş uçurtmadı.

Köylü devlet hissesini kendi vasıtası ile ofise getirip teslim etti.

Savaş bitince öşür ikinci kez kaldırıldı.

Köylünün alın teri değerlendirildi.

Bu defa yol vergisi, hayvan vergisi vatandaşı eziyordu.

Çok partili dönemde 1950 öncesinde Demokrat Parti genel başkanı Celal Bayar bizzat bu vergileri kaldıracağız dedi.

Sözünü de tuttu.

Daha da bir başka,

Çeyrek yüzyıldır politikacılar bayır altından bağ bağışlar gibi,

Hazineyi, yağma  Hasan’ın böreği gibi boşaltmayı marifet sanıyorlar.

Ve fakat o eskinin vatandaşı kalmadı.

Demokrasi kültürü halkı uyandırdı.

Aldanamazlar kalmadı.

Kalın sağlıcakla...