ŞEHRE HÜCUM

Taşı toprağı altındır diye İstanbul hızlı bir göç almakta.

Yarım asır evvelin o imrendiğimiz İstanbul Beyefendisi kaldı mı?

Şimdi 15 milyona merdiven dayayan kozmopolit bir şehir olmuştur İstanbul.

Kültür hazinesi İstanbul kırsal kesimden gelen yurttaşlarla hiç de şık olmayan alışkanlıkları ile İstanbul’u,  İstanbul olmaktan çıkarmışlardır.

Bu yazdıklarımda kırsal kesimli vatandaşları aşağılıyor anlamı çıkmasın.

Bir tespiti anlatmak istiyorum.

İstiyorum çünkü, yaşam koşullarında kültür seviyesinin yükseltilmesi gereğini açıklığa kavuşturuyorum.

Gelelim Aksaray’ımıza...

Aksaray göç veren değil.

Hızlı göç alan iller arasındadır.

Vilayet olmazdan evvel 65 bin olan Akaray merkez nüfusu şimdi 200 binin kapısını tokmaklamakta.

Elbette, şehir hayatındaki imkanlar köylerimizde yeni yeni görülmekte.

İlimizde köy ve kasabaları şehir ile iç içedir.

Kültür benzerliği çoktur.

Ancak alışkanlıkları gelenek ve görenekleri bir çırpıda yüzde yüz benzetemeyiz.

Yol, su, elektrik, okul, sağlık ocağı gibi hizmetleri alan köylümüz gene de işsizlik ve geçim sıkıntısı ile şehre göç etmeyi sürdürmektedir.

Öyleyse yatırımların köy, kasaba ve ilçelere kaydırılması.

Köyden şehre göçü durduracaktır.

Her köy ve kasabamızın şartları ve coğrafyası dikkate alınarak.

Endüstri bitkileri, örnek meyvecilik, kültür hayvancılığı el sanatları, ihracata yönelik şekilde planlanmalıdır.

Ve o zaman köylerimizde birer şehir kültürü ile zenginleşecektir.

O zaman köyden şehre göç değil.

Şehirden köye göç daha da cazip hale gelecektir.

Tarla parası şu bu yardımlar bir havuzda toplanmalı.

Tüketim değil üreten bir toplum gündemde tutulmalı.

Kalın sağlıcakla...