SİNEMA

TV icat olunca sinemalarında pabucu dama atıldı.

Kız meslek lisesinin oturduğu yerde halkevi binası vardı.

Aksaray’a merhaba diyen ilk film TARZAN idi.

Sonraları Zafer ve Emek sinemaları,

Daha sonra da eski sanayi çarşısında,

Ve de Kurtuluşta sinemalar açıldı. Uzun müddet hizmet verdiler.

O gün oynatılacak film afişleri koskoca bir tahtaya yapıştırılır,

Bankalar caddesine sabahın erken saatinde konurdu.

Bilhassa gençler bu afişleri merakla seyrederlerdi.

Afişteki artist resimlerinin şurasını burasını yırtanlar olurdu.

Ve bazen merakla afiş önünde toplananlara, açık saçık turistler durup bakınca,

Gözler, sinema afişlerinden turistlere çevrilirdi.

Ve bu turistlerin peşine çocuk ve gençler takılırdı.

Zabıta bıyık Şammas:

Dağılın lan hiç mi adam görmedeniz diye turistleri rahat bırakmaya çalışırdı.

Sinemalarda gündüz kadınlar için film oynatılırdı.

Hatta o günler, küpteki bulguru satıp sinemaya gidenler var diye dedikodu da yapılırdı.

Geceleri de sinemaya giden karı koca pek az aile vardı.

Sinemaya düşkünlük fazlaydı.

Şimdi, her evde var sinema,

TV kanalları sayısız,

Gece gündüz film seyreder olduk.

Olduk da...

Tembellik de on  katladı.

Şimdi, ne sinema afişi kaldı,

Ne de turiste olan merak.

Yarın TV den de usanılır.

İş ve aş kapısı açıldıkça

Geçim derdi ekranları susturur.

Kalın sağlıcakla...