TİCARETTE DAYANIŞMA

Eskiden Aksaray’da Ankara tiftik keçisi çok olurdu.

Haziran’da kırkım zamanı tiftik, Ermeni Garbis’e satılırdı.

Eskil’de sürü sahibi birkaç kişi tiftik ürünlerini gavura  yedirmeyelim diye İstanbul’da tiftik ihracatçısına bir kamyon tiftiği götürürler.

Aksaray’dan geliyoruz on ton kadar tiftik getirdik kaça alırsınız derler.

Ermeni ihracatçı da Aksaray’da beraber çalıştığımız Ermeni Garbis var.

O’na vereceksiniz. O bize gönderir der.

Ne yaptılarsa ihracatçıya tiftiği satamazlar.

Gittikleri gibi geri dönerler.

Aksaray’a Ermeni Garbis’e dediği fiyattan tiftiği verirler.

Gördünüz ya siyasette dayanışmayı.

Bu sayede Ermeni, Rum ve Yahudiler İstanbul ticaretinde söz sahibi idiler.

Mal almaya giden Anadolu esnafını sömürürlerdi.

Alman Harbi denilen İkinci Cihan Savaşı bütün şiddeti ile devam ediyordu.

Yunanistan, Bulgaristan, Romanya’yı işgal eden Almanlar’ın top sesleri Edirne’den duyulurdu.

Türkiye 500 bin askerini silah altında tutuyordu.

Ofiste depolanan buğday piyasaya verilmiyordu.

Bir savaş ihtimaline karşı buğday ordu için elde tutuluyordu.

Ekmek karneye bağlanmıştı.

O devirde devlet otoritesi birinci idi.

Şartlar öyle gerektiriyordu.

Devletin kasası tam takırdı.

Memur maaşı zamanında verilemez oldu.

Halk fakirdi.

Siyasette hırslı ve acımasız olan Cumhurbaşkanı rahmetli İsmet İnönü, cesaretle meclisten varlık vergisi çıkardı.

Kaymakam ya da Vali başkanlığında ziraat, ticaret odalarından birer kişi, halktan bir kişi, belediye ve maliyeden birer kişi komisyonda üye idiler.

Aksaray’da Kaymakam Alaattin Siyavuşgil başkanlığındaki komisyon ilçemizden toplam 218 bin lira varlık vergisi almıştı.

İstanbul’da harun gibi zengin olan krallar gibi yaşayan Rum, Ermeni ve Yahudi tacirlerden okkalı vergi alınmıştı.

Varlık vergisini vermekte zorlanan azınlık yol yapmakta, bataklık kurutmakta çalıştırılıyordu.

O zamanlar KOÇAŞ Devlet Üretme Çiftliği inşa halinde idi.

Varlık vergisini vermeyen üç beş azınlık jandarma nezaretinde İstanbul’dan alınıp KOÇAŞ’a getirilmişti.

Ellerine kazma kürek verildi.

Çalıştırıldı.

Bu zor karşısında vergilerini verip kurtuldular.

Şimdi Türkiyemize hele bir bakın.

Nerelerden nereye gelindi.

Bu güzel refahı kıskanan dış güçlerin aman ha aman oyununa gelmeyelim.

Kalın sağlıcakla...