YARDIMIN GİZLİSİ

Otuz yıl önceydi. Bir ramazan günü rahmetli Dabakcı Hoca,

Yanıma yaklaştı:

- Mahallenizde muhtaç ve fakir üç isim vereceksin, yalnız, kumar, işret gibi huyları olmayacak.

Dul ve yetimi olan muhtaçlar daha makbule geçer.

Demişti.

Ben de, bildiğim üç isim yazdırdım.

Bir de tembih etti.

- Kimseler duymasın emi!

Öğrendim ki, Rahmetli Dabakcı Hoca; İtimada layık, müteber kişi olarak,

Perekzade Rahmetli Hacı Mustafa Efendi’ye kuryelik yapıyormuş.

Yani, bir nevi sır katibi.

Sevabı bol olsun diye,

Hayır-hasanet gizli olmalıdır.

Tellal olup, yaptığı hayırla övünenler,

Kırk defa başa kalkanlar...

Hayırın sevabını kaçırırlar.

İşte Dabakçı Hoca vasıtasıyla.

Hayır ve hasenatıyla ün yapmış Perekzade Hacı Mustafa Efendi.

İslam’ın edep ve terbiyesini telkin etmişti insana...

Nur içinde yatsın.

Pısının Hacı Ahmet Efendi,

meşhur ve maruf hitabetiyle,

Aksaraylısının saygısını kazanmıştı.

Ulucami’de,

Açık ve seçik vaizleriyle ün yapmıştı. Satışı da pek fazlaydı.

Bilhassa kadınların bir çığ gibi biriktiği cami bölmesinde,

Yer yurt bulunmazdı.

Hopörler tertibatının günah diye girmediği Ulucami de,

Pısının Hacı Ahmet Efendi o gür sesiyle.

Tek tek anlatırdı dinin sosyal yanını.

İlginç misallerle dinletirdi cemaate,

Hem de hiç çıt çıkmadan.

Kabri nur olsun...

Kadızade Şükrü Efendi,

Hem Müftü hem de arabiyesi kuvvetli vaizleriyle bir bir otorite idi Aksaray’ımız da,

Davetlere pek ender gider, ve de karıncayı incitmekten korkardı.

Kuran’dan ayetler okur,

Herkesin anlayabileceği şekilde

Açar da açar.

Manalandırırdı beyinlerde!

Allah gani gani Rahmet eylesin

Müftü Sadık Hoca, en sert mizacı olanıydı.

Elinde baston, bir ordu kumandanı otoritesiyle,

İdare ederdi imam ve müezzinleri.

Bir şikayet bir dargınlık bir görev boşluğu mümkün mü?

Cuma günleri, altında Kıbrıs eşeği, kalanlar camine gider,

Vaaz  ve nasihatlardan sonra,

Cuma hutbesini okur, namazı kıldırır.

Ördeği yemediği günler,

Saç böreğini afiyetle yer,

Evine dönerdi.

Nur içinde yatsın.

Yeni yapı Hükümet Konağı ile adliye arasında

Rahmetli İbiş Hoca’nın evi vardı.

İbiş Hoca kahverengi eşeği ile sabah, akşam yatsı vakitleri,

Coğlaki’de orta mescide gelir namaz kıldırır giderdi.

Hastalık hariç kış yaz

İbiş Hoca’nın görevini ihmal ettiği,

Tek vakit namazına gelmediği görülmemiştir.

Çok zeki ve kuvvetli hafızasıyla isim yapmış, sözü sohbeti dinlenir.

Ahlak ve törelerine imrenilecek kişiliğe sahipti.

Allah’ın rahmeti üzerinize olsun.

Kalın sağlıcakla...