Bana tuhaf gelenler -1-

Zaten pek çok yerde söylüyorum da bir defa daha yazayım. Yobazlığın sağı-solu, müslimi-gayrimüslimi olmaz!

Yılbaşı biletleri alanların arasına dalıp, kuyrukta bekleyenlere haramdır diyenin dediği Kur’an’a göre doğrudur. Bunun lâmı-cimi yoktur. Ama provoke etmek yanlıştır. Oraya giden birisine “bilet alma” demek yangına körükle gitmektir. Ortalığı bulandırmak, insanları iyice çelikleştirmektir adeta. Niyet nedir? Üzüm yemek mi yoksa bağcıyı dövmek mi?

Aynı kişi(ler)in istisna hariç yaptığı hep provokedir. Bunlar dine fayda mı veriyor yoksa zarar mı? Fazla değil birazcık düşünen cevabı bulacaktır. İşin şovunu yapanlar samimiyetten uzaktırlar ve tesirleri olmaz.

*

Az önce bir haber okudum. “Şok! Biricik Suden kiliseden atıldı” başlığıyla verilen haberde Mazhar Alanson'un tasarımcı eşi Biricik Suden’in kiliseden hiç de kibar olmayan bir biçimde çıkarıldığını yazıyorlar.

İstanbul Beyoğlu'ndaki Saint Antuan Kilisesi'nde Noel ayini yapılmış ve törene, kiliseye ziyaret için giden Türk vatandaşlar da katılmış. Bunlar arasındaki Biricik Suden ziyaret sırasında 2 arkadaşıyla konuşmaya başlamış. Kilise görevlileri bu durum karşısında adeta çıldırmış. Kilisenin güvenliği gürültü yapan sosyetik tasarımcı ve 2 arkadaşını kiliseden atmış. Kapı dışarı edilen Suden ve arkadaşları dumura uğramış. Buraya kadar normal sayılır.

Mesele sonrasındaki tezattır. “Yaşadıklarına gülen Biricik Suden, kapıda çekilen fotoğrafını instagram hesabından, "Kiliseden kovulanlar" notuyla paylaştı” ifadesidir. Camide herkes sessizce ibadet ederken aynı kişiler edebe mugayir davransa ve bırakın sert bir şekilde atılmalarını, dışarıya çıkmaları söylense birçoğu ortalığı ayağa kaldırır değil mi?

Kilise olunca “iyi de her yerin bir kuralı var” diyenler iş Müslüman mabedine gelince “aman ne olacak yahu?” diyorsa bu ciddî bir tezattır.

*

Zenginlere ve fakirlere aynı durumlarda farklı davranmaları hep duyarız. Tarihte bunun çok örneği vardır. Kitaplarda nice örnekler okuruz. Ama bizzat şahit olunca işin rengi değişiyor. İnsanımız neden böyle anlayabilmek mümkün değil. Ne kadar yazılsa ve ne kadar söylense de pek değişecek değil gibi insanımız. İslamiyet ve insaniyet bu şekildeki davranmayı hiçbir zaman tasvip etmez.

Aslında çok örnek var aklımda. Hangisini yazacağımı bilemiyorum. En iyisi bunların içinden en çok üzüldüğümü başka bir yazıda kaleme alayım. Şimdi bu sayfaya sığmayabilir.