Rızkı kul verse vay halimize     

  Geçen sene kış güzel geçti ve bol yağışlı bir yıl yaşadık. Bu sene ise kış mevsimi pek yağışlı geçmedi sızlanmaya başlandı. Efendim mevsimler değişti bu kışta yağış yok halimiz ne olacak demeye başladık. Hakikaten de bahara girerken yağışsız bir mevsim geçirdik. Ama baharla birlikte öyle güzel bir yağış başladı herkes şaşkınlığını gizleyemedi. Halende yaz ayında olmamıza rağmen yağışlar devam ediyor.

      Ben iki senedir yazları fazlaca köye gidiyor baba ocağında kalmaya çalışıyorum. Yani yarı köylü sayılırım ve köylünün yaşantısını az çok biliyorum. Köylü mevsim dolayısı ile yağışlardan memnun ve çokta mutlular.

      Yaz nedeni ile köyde olunca bizde bahçemize ufak tefek sebzeler ekiyoruz. İnanın nerede ise bir ay oldu sulama gereği duymuyoruz. Yüce Rabbim bize ihtiyaç duyurmadan suluyor. Ha sadece şunu diyoruz sırtımız bir türlü ısınmadı diye.

      Zaman zaman şehre gelip gidiyoruz, çevreye bakıyoruz kıraç bölgelerde bile çok güzel ekinler var. Kimsenin beklemediği şekilde yağan yağmur nedeni ile her yerde mahsul almış başını gitmiş, şükürden başka diyecek bir şeyimiz yok.

      Şu sızlanmalarımıza bakarsanız nerede ise isyan edecektik. Yüce Rabbim biz kulları gibi değildir, ne zaman nerede ne yapacağı belli olmaz. Eğer kulların rızkını kul verse inanın insanları bir kaşık suda boğarız.

      Onun rahmeti ve bereketi boldur, yeter ki, kul olalım. Biz kulluğumuzu bildiğimiz sürece o bizi rızıksız bırakmaz. Onun ne hasetliği ve nede kıskançlığı olur. Onun rahmeti ve bereketi boldur, biz insanlar gibi değildir.

       Tabi bazen bizler azar, haddimizi bilmez isek, o zaman yüce Rabbim gerekli ikazını yaparak bizleri uyarır. Ama önemli olan uyardığında bunu anlayabilmek çok önemli. Bazen hiç bir şey olmamış gibi davranarak hayatımıza devam ederiz.

       Baharla birlikte bütün ağaçlar ve hatta kayısılar ne kadar çiçek aşmıştı. Ama bahar erken geldi hava ısındı derken, birden soğuk hava kar ve don bu çiçeklerin tamamını soğuk alarak bu sene bizleri meyvesiz bıraktı. Tabi bunun neticesini anlayabiliyorsak ne mutlu bizlere.

      Bazen bahçede otururken dalların uçlarına bakıyorum, acaba kayısı görünüyor mu diye. Ama ne gezer meyveye bu yılda hasret kaldık deyip geçiyorum. Sonra diyorum ki, acaba ne günah işledik de bu rızıktan uzak kaldık demekten kendimi alamıyorum.

      Uzun lafın kısası yüce Rabbim bizim gibi değildir, o her şeyi biz kullarını düşünerek yaratıyor. Yeter ki, biz aciz kullar şükretmesini bilelim. Onun bize değil bizim ona ihtiyacımız var, önemli olan iyi kul olabilmektir.