Aile mi evlat mı söz sahibi?

Ben çoğu zaman bayram yazılarımda yazarım, küçüklerin büyükleri ziyaret etmelerini ve en önemlisi evlatların ne kadar anne ve babasını ziyaret ettiklerini. Eskiden aile reisi izin vermeden evlatlar anne ve babalarından habersiz bir yere gidemezdi. Şimdi öyle mi diye düşünürsek genel olarak evlatlar söz sahibi baba ise evladın tasdikli noter memuru. Eskisi gibi kız istemeye bile baba ve anne değil evlat karar veriyor sizde göstermelik tasdik memuru gibi istemeye gidiyorsunuz ve ikinci etaptasınız.
Ben ziyadesi ile tanıdık ve eş dostların evlilik için hayırlı işlerine giderim. Tabi bize zaten laf düşmüyor, her şey ayarlanmış sen ise hacı emmi hatırın kalmasından istemeye gidiyorsun. Yani adet yerini bulsundan göstermelik gidiyorsun.
Toplum olarak bu ve benzeri hareketler ahlakın dejenere olduğunu gösteriyor. Elbet de gençler birbirini istemeli ama adabına göre yapılmalı. Erkek önce annesine sonra anne babaya söyleyerek harekete geçilmeli.
Bunlar İslam ahlak ve kaidelerinden birisi iken, maalesef islam ahlakı ve örfümüz sekteye uğradığı için anne ve babalar ikinci plana itilmiştir. Tabi ahlak ve terbiyesi düzgün olanlar anne ve babalarının sözünden çıkmadığı gibi karşılıklı konuşarak bir konuyu halleder.
Ama maalesef şu bir gerçek ekseriyetin tamamı ve yeni nesil gençlik anne ve babasını yönetiyorlar. Evlatlar ne derse büyükler onu yapıyorlar. Tabi bu birde günümüz şartları ile alakalı olduğunu söylemek isterim.
Eskiden ebeveynin büyüğü baba idi, onun dışındakiler her yönü ile ona bağlı idiler. Şimdiki gibi iş sahası ve gençlerin çalışma koşulları fazla yoktu. Aileler kendiler kalabalık halde yaşar fazla ayrılmazdı. Şimdi ise evlenirken evini ve işini ayırıyor.
Bu arada gençler okuyor ve tahsil olarak anne ve babalarından daha farklı oluyor. Ama farklı bilgi donanımına sahip olsa da onlara saygı ve gönül alma konusunda onları hoş tutmalılar ve onlara değer vermeliler.
Dolayısı ile ekonomik bağımsızlık, teknoloji onları daha farkı durma getirdiğini unutmamak lazım. Ama bu durum bizleri ve çocuklarımızı anne ve babalarından farklı durumda yaşamadan manen olsun saygı ve birlikte beraber etmelidir.
Teknoloji ve yaşam bizleri her ne kadar farklı şartlara getirse de büyüklerimizi ihmal etmemeliyiz. Teknoloji ve yaşam şartları artık çocukları ön plana itmiştir. Ama diyalog ve beraberliği her zaman muhafaza etmeliyiz.
Ben evlat ile ebeveyn arasında bir saygısızlık olduğunu fazlaca düşünmüyorum. Gelişim ve şartlar günümüzü bu hale getirmiştir. Eski ebeveyne ekonomik olarak bağımlılığın olmadığını da düşünürsek şartlar toplumu bu şekle getirmiştir.
NOT: Oğlumun düğünü nedeni ile aile arasında düğün yapmayı iki taraf tarafından konuşulduğu için. Her iki aile arasında geniş olmayan çerçevede bir düğün yapılmıştır. Dolayısı ile kısıtlı davetiye dağıtılarak geniş çevreye davetiye verilmemiştir.
Bunun hiç bir nedeni bulunmamaktadır, sadece iki aile arasında yapılan bir karardır. Bana telefon açıp neden bizi çağırmadın diyen tüm eş dostdan özür dilerim. Hiçbir nedeni yok hepinize teşekkür ediyorum sizleri seviyorum.