GAZİ YUSUF ÇAVUŞ

Gazi Mustafa Kemal Paşa, Eskişehir 'in köylerini gezerken, asırlık çınar ağaçlarının gölgesindeki bir köy kahvesinin önünde durur. Salih Bey' e ;

"Bu çınarları hatırlıyorum...." der.

Zaferden sonra bir gün yolu o köye düşmüştür. Eski hatıraları anmak için arabasından inip, büyük bir rahatlıkla köy kahvesinin harap sandalyesine oturur. Biraz sonra kahveci ona, köyünün tek ikramı olan ayranı temiz bardaklarda getirir, Gazi çok memnun olur. Yaşlı kahveciye sorar ;

-"Yusuf buralarda yaşanan savaşı hatırlıyormusun?"

-"Nasıl hatırlamam Paşam, emrinizde çavuştum!"

-"Emrimde mi?"

-"Bütün kuvvetlerin Başkumandanı değil miydin, Paşam? Hep emrinde savaştık."

Büyük kurtarıcı zeki köylüyü takdir eder ;

-"Aferin Gazi Yusuf Çavuş!", deyince, eski asker ellerini bağlar :

-"Estağfurullah, Paşam! Gazi sizsiniz!"

Bunun üzerine Gazi :

-"Rütbe başka... Fakat harpten dönmüş iki asker olmamız sıfatıyla ikimizde gaziyiz!" der ve tepside duran ayranlardan birini bizzat eliyle çavuşa vererek, ilave eder ;

-"Şerefine Gazi Yusuf Çavuş!"

-"Şerefte daim ol Paşam!"

Daha sonra ağlamaktan ayranı içemeyen kahveciye, o zaman için büyük bir para olan yüz lira vererek, gülümser ;

-" Allahaısmarladık, silah arkadaşım!"

Kaynak :

1-Hilmi Yücebaş, Atatürk’ten Nükteler, Fıkralar ve Hatıralar, syf 105

2-Aksel Keskin, Atam Sensin, syf 381