MASKE

Küçük yaşımda iken sokaklarımızda sadece gözleri açık olan siyah çarşaflı kadınlar gezerdi. Ben onlara içimden kızarak bakardım. Yollarını nasıl görebildiklerini düşünürdüm. Hiç yıllar sonra maske takarak benimde onlar gibi bile geçirmemiştim. “ Yedi yaşımdan yetmiş yaşına, gör neler gelir garip başına”

Yaygın olan virüs nedeni ile kısa bir süre mikroplardan korunmak için maske takmaya başladık, ama günler uzadıkça uzadı yıllar geçti biz hala maskeden kurtulamadık. Günlük giysilerimiz arasında yerini aldı, maskeye hizmet etmeye başladık. Yerlere mikrop yayılmasın diye diye torbaya koymadan atamıyoruz. Bir defa kullanınca ikinci defasında yenisini takıyoruz. Toplu yerler olunca herkesin ağzında  renk renk maskeleri seyrediyoruz. Renkli maskeler sanki tarlada çiçek açmış gibi görünüyor. Yaşam sadece  nefes alıp vermek değil, kendimizden de bir şeyler katmalıyız. Yaşarken öyle şeyler yapalım ki kazandığımız şeyler kaybettiklerimize değsin. Hayattan yakınanlar ondan olmayacak şey isteyenlerdir. Aldığımız nefesi geri veriyorsak hiç bir şey bizim değildir. Evrende gövdemiz kadar değil yüreğimiz kadar yer kaplarız. Hüzünlerimizi de sevinçlerimiz gibi erteleyebiliriz. Yaşam mutlu olmaksa kalıcı olan huzurdur. Yaşanmamış ömrümüzün kaybolan yıllarında maske ile de arkadaş olduk. Sıhhatin servet olduğuna inanıyorsak onu para gibi israf etmemeyi de öğrenmeliyiz. Adalet dünyadan kalktığı zaman, insan hayatına kıymet verecek hiçbir şey kalmaz. Yaşamımıza hükmeden üç şey vardır. Nefse saygı, nefse bilgi, nefse hakimiyet. Onun için maske koruyucumuzdur. Kıymetini bilmeliyiz. Elimizde katlayıp cebimize çantamıza koyamayız. Torbalayıp yok etmemiz gerekir.

Yaşadığımız andan faydalanmayı, zevk almayı bilmeliyiz, oysaki yarın  elimizden çıkmakla elem duyacağımız günler olacaktır. Hayat doğru olduğu zaman ölüm korkusu yoktur. Bizleri ölümden yıldıran tek şey hayatımızın fenalık içinde geçmesidir. Bizler insan olarak daima adalete acıkırız, adalet ekmeğimizdir. Dünya üzerinde baki kalan hiçbir şey göremiyorum. Allah’ım ilimle konuşan hikmetle susan kullarından eylesin. Hayırlı kul isek iyilik bulunca şükredelim, kötülüğe maruz kalınca sabredelim. Maskeye sabrımız bol olsun. Sabırlı olmak isteyene sabır öğretmek susmaktan iyidir.

Yaşadığımız her şey kaderdendir. Bizleri sağlımıza kavuşturmak için çaba sarf eden doktorlarımızın virüs illetine kurban gitmeleri kaderden değil midir? Ruh rabbimiz emrindedir, verirse hayattasın, alırsa vefattasın. Her acı yeniden doğuşa gebedir. Kaybettiğimiz kişilerin cennet mekanı olsun.

Hayatımı müsvedde yaşadım temize çekmeye vaktim kalmadı.